1. Inventaris en opslag :Het inbeslagnemingsbedrijf neemt het voertuig fysiek in bezit en maakt een inventaris van de inhoud ervan. De auto wordt vervolgens meestal vervoerd en opgeslagen in een beveiligde ruimte totdat deze klaar is voor verkoop.
2. Melding aan het leningbedrijf :Het in beslag genomen voertuig wordt teruggegeven aan de financiële instelling of kredietverstrekker die de lening beheert. De pandhouder wordt verantwoordelijk voor het afhandelen van de verkoop van de auto om het resterende saldo van de lening terug te krijgen.
3. Terugkoop :De kredietverstrekker verkoopt het in beslag genomen voertuig doorgaans via een openbare veiling of een groothandelsveiling. Dealers, bergingswerven en particulieren kunnen aan deze veilingen deelnemen om de auto te kopen.
4. Leningstekort :Als het uit de verkoop verkregen bedrag na de verkoop het uitstaande saldo van de lening niet dekt, wordt de lener gewoonlijk verantwoordelijk gehouden voor de resterende schuld, ook wel een 'tekortsaldo' genoemd. Sommige staten staan de kredietverstrekker toe juridische stappen te ondernemen om dit tekort te herstellen.
5. Verdeling van verkoopopbrengsten :De opbrengst van de verkoop wordt gebruikt om verschillende kosten te vereffenen die verband houden met het terugnemingsproces, zoals sleepkosten, opslagkosten, veilingkosten en eventuele andere daarmee samenhangende kosten. Eventuele overtollige gelden kunnen naar de lener worden gestuurd.
6. Inwisseling of herstel :In sommige gevallen kunnen leners de mogelijkheid hebben om hun voertuig "in te wisselen" door het volledige uitstaande leningbedrag plus de bijbehorende kosten te betalen binnen een bepaald tijdsbestek dat is vastgelegd in de wet of zoals toegestaan door het beleid van de kredietverstrekker.
Het is belangrijk dat leners de terugnemingswetten, -regelgeving en -procedures in hun rechtsgebied begrijpen, zodat ze dit proces effectief kunnen doorlopen.
