Auto >> Automobiel >  >> Auto zorg

Hier is waarom iedereen een cursus aanrijdingen vermijden zou moeten volgen

Toen ik voor het eerst mijn rijbewijs haalde, schreef mijn bezorgde moeder me in voor een cursus om botsingen te vermijden. Houd er rekening mee dat ik nog nooit een ongeluk heb gehad en tot op de dag van vandaag nog steeds niet (klop op hout). Dus als tiener was ik geïrriteerd dat ik weer een saaie rijles moest doorlopen. Maar deze veiligheidscursus werd een geweldige ervaring die iedereen zou moeten hebben gehad.

Cursussen over het vermijden van botsingen worden waarschijnlijk aangeboden door uw staatspolitie

Doe wat onderzoek online, maar de kans is groot dat uw staat een buitenschoolse cursus biedt over het vermijden van botsingen, of alleen veiligheidscursussen voor chauffeurs in het algemeen. Ik nam de mijne in het James N. Robey Public Safety Training Center, waar ze zowel politieagenten als brandweerlieden opleiden.

Bij aankomst zat je in een kamer met donuts en koffie en werd je onderworpen aan wat lessen in de klas. Dat was het saaie deel van de dag, zelfs de officieren die de cursus leidden gaven het toe. Maar het heeft je wel een aantal waardevolle veiligheidslessen geleerd, zoals het belang van afstand houden. Daarna begon echter de pret.

Oké, het was leuk voor mij, een pas gelicentieerde en onoverwinnelijke tiener. Veel van de andere aanwezigen waren van ongeveer mijn leeftijd, het enige verschil is dat ze een ongeluk hadden gehad en wettelijk verplicht waren de les te volgen. Ik was er (meestal) op eigen gelegenheid, wat de ervaring veel aangenamer maakte.

Je doet praktijkervaring op met de activiteiten en demonstraties

Mijn klas werd verdeeld in groepen van drie of vier, en schuifelde naar verschillende activiteiten. Voor sommigen van hen gebruikten we onze eigen auto's. Voor anderen mochten we achter het stuur van een buiten dienst gestelde politieauto zitten.

Ik begon op de parkeerplaats met mijn eigen auto en wat kegels. Een daarvan bevond zich in een smal cijfer acht, en het enige dat je moest doen, was eromheen gaan zonder kegels te raken. Ik begon langzaam, maar naarmate ik me meer op mijn gemak voelde, duwde ik mezelf tot het uiterste.

Een andere kegelvormige activiteit was het in- en uitrijden van acht verschillende parkeerplaatsen. Je moest de auto in een vreemd, zeesterpatroon manoeuvreren, naar een plek tegenover je trekken en achteruitrijden naar de plek achter je. Maar hoe sneller je het deed, hoe beter je werd in parkeren.

Maar de cursus werd niet voor niets 'botsingsvermijding' genoemd. In de politieauto kreeg je de opdracht om hem te vloeren. En op een willekeurig moment gooide een officier buiten de auto een kegel in je weg. Vanaf daar moest je op de rem trappen en het ABS-systeem activeren, zodat je weet hoe het voelde. De remmen zouden sluiten, maar je zou vertragen tot stilstand.

En het leidde allemaal tot een laatste hindernisbaan, waarbij je je auto in bochten moest hanteren, achteruitrijden, u-bochten maken en kegels ontwijken. Er was ook geen pass of fail, dus je hoefde de cursus niet opnieuw te volgen als je een van de activiteiten verknoeide. Je betaalt tenslotte een paar honderd dollar voor de ervaring.

Waarom betalen voor deze cursus elke cent waard is

Afgezien van het deel van de dag in de klas, voelde niets aan deze cursus over het vermijden van botsingen als Driver's Ed. Het programma leerde mij en de andere studenten niet alleen autorijden, het leerde ons hoe we met onze specifieke auto's moesten rijden. Er was een Toyota Sienna bestuurd door een vrouw die duidelijk bang was om te rijden. Aan het einde van de cursus voelde ze zich meer ontspannen achter het stuur.

En voor mij persoonlijk was het een geweldige manier om mijn zware voet wat beweging te laten krijgen. Een van de redenen waarom ik zo dol ben op roadtrippen, is omdat je met 90 mph door de Carolinas kunt scheuren (iedereen gaat toch zo snel). Maar tegelijkertijd hielp die cursus me om mijn voertuig beter onder controle te krijgen. Nu ben ik een meer alerte bestuurder, klaar om in een mum van tijd op de rem te trappen (of kegel), en kreeg ik de kans om nauwkeuriger te rijden.

Het is een gevoel waar je niet van kunt genieten, tenzij je de cursus volgt of een autocross gaat doen. Maar met het Collision Avoidance Program is het zo competitief of getimed als u het zelf wilt. Ik was een roekeloze tiener en ik kijk met enige spijt terug op de schade die ik mogelijk aan mijn auto heb aangericht. Maar ik ben blij dat mijn moeder erop stond dat ik de cursus zou volgen, het wekte vertrouwen en was een absoluut feest.