1. Temperatuureffecten: Wanneer een elektrische stroom door een weerstand gaat, kan deze warmte genereren, waardoor de temperatuur van de weerstand stijgt. Deze temperatuurstijging kan de weerstandswaarde van de weerstand beïnvloeden. Sommige materialen hebben een positieve temperatuurcoëfficiënt (PTC), wat betekent dat hun weerstand toeneemt met de temperatuur. Omgekeerd hebben andere materialen een negatieve temperatuurweerstandscoëfficiënt (NTC), waarbij hun weerstand afneemt met de temperatuur.
2. Veroudering: Na verloop van tijd kunnen elektronische componenten verouderen en degraderen, waardoor hun eigenschappen worden aangetast. Weerstanden zijn niet immuun voor deze effecten. Langdurig gebruik, blootstelling aan omgevingsfactoren of andere verouderingsmechanismen kunnen de fysieke kenmerken van een weerstand veranderen, waardoor de weerstandswaarde ervan wordt beïnvloed.
3. Belastingsomstandigheden: Als het elektrische circuit aanzienlijke veranderingen in de belastingsomstandigheden ervaart, zoals variaties in spanning of stroom, kan de weerstand zich anders gedragen. Overbelasting van het circuit buiten het beoogde werkbereik kan de weerstand belasten en leiden tot permanente veranderingen in de weerstandswaarde.
4. Omgevingsfactoren: De omgeving kan de weerstand van een circuit beïnvloeden. Een hoge luchtvochtigheid of blootstelling aan corrosieve stoffen kunnen bijvoorbeeld de prestaties van de weerstand beïnvloeden en de weerstand in de loop van de tijd veranderen.
Daarom kan, afhankelijk van het type weerstand en de specifieke omstandigheden van het circuit, de weerstandswaarde inderdaad veranderen als het circuit gedurende langere tijd ingeschakeld blijft. Fabrikanten specificeren doorgaans de stabiliteits- en temperatuurkenmerken van weerstanden om ingenieurs te helpen rekening te houden met mogelijke weerstandsvariaties in circuitontwerpen.
