Wanneer een voertuig een hobbel tegenkomt, wordt de ophanging samengedrukt om de impact te absorberen en de banden in contact te houden met de weg. Terwijl het voertuig over de hobbel rijdt, veert de ophanging terug, waardoor het voertuig weer naar de normale rijhoogte wordt geduwd.
Rebound is een belangrijk aspect bij het afstellen van de ophanging, omdat het de rijkwaliteit, het rijgedrag en de stabiliteit van het voertuig beïnvloedt. Een goede rebound-controle helpt om de banden in contact te houden met de weg, waardoor het stuiteren en overmatig overhellen van het voertuig wordt verminderd. Het heeft ook invloed op hoe snel de vering inzakt na een oneffen wegdek.
Normaal gesproken worden de rebound-eigenschappen van een voertuig aangepast via schokdempers of dempers. Deze componenten bepalen de snelheid waarmee de ophanging na compressie terugkeert naar de oorspronkelijke positie. Afhankelijk van de gewenste prestatiekenmerken kunnen schokdempers worden aangepast voor een snellere of langzamere rebound.
Snellere rebound-snelheden kunnen resulteren in een stijver rijgedrag en een betere handling, maar kunnen ook leiden tot verminderde tractie op ruige wegen. Langzamere rebound-snelheden zorgen voor een soepeler rijgedrag, maar kunnen de handling en stabiliteit bij hogere snelheden in gevaar brengen.
Opschortingsingenieurs stemmen de rebound-eigenschappen van voertuigen zorgvuldig af om een evenwicht te bereiken tussen rijcomfort en handlingprestaties, zodat het voertuig voorspelbaar en comfortabel reageert op verschillende wegomstandigheden.
Samenvattend verwijst rebound in de context van voertuigophangingen naar de opwaartse beweging van de ophangingscomponenten na het tegenkomen van een hobbel, wat de rijkwaliteit, het rijgedrag en de stabiliteit beïnvloedt. Het wordt geregeld via schokdempers en kan worden aangepast om de voertuigprestaties te optimaliseren.
