1. Mechanische structuur:
De verdeler bestaat uit verschillende belangrijke componenten, waaronder een roterende as (verdeleras), een verdelerkap en een rotor.
2. Ontstekingstijdstip:
De distributeur speelt een cruciale rol bij het bepalen wanneer de bougies moeten ontsteken. Het gebruikt de positie van de krukas en nokkenas van de motor om de optimale timing voor elke cilinder te berekenen.
3. Verdeleras:
De verdeleras wordt aangedreven door de nokkenas of krukas van de motor en zorgt ervoor dat deze synchroon draait met de cycli van de motor.
4. Rotor:
De rotor is een klein, roterend onderdeel dat op de verdeleras is gemonteerd. Het maakt contact met de klemmen in de verdelerkap en leidt de hoge spanning van de bobine naar de juiste bougiekabels.
5. Verdelerkap:
De verdelerkap zit bovenop de verdeler en bevat de aansluitingen die op de bougiekabels zijn aangesloten. Het zorgt ervoor dat de hoge spanning naar de juiste bougies wordt geleid, afhankelijk van de ontstekingsvolgorde van de motor.
6. Contactpunten of elektronische trigger:
Oudere verdelers gebruiken mechanische contactpunten om de stroom van de bobine te onderbreken, waardoor er een vonk in de bougies ontstaat. Moderne distributeurs gebruiken elektronische sensoren, zoals Hall-effectsensoren of optische sensoren, om de ontsteking te activeren.
7. Bougiekabels:
De verdelerkap heeft aansluitingen die op de bougiekabels worden aangesloten. Deze draden transporteren de hoogspanning van de verdeler naar de bougies.
8. Synchronisatie met motor:
De verdeler is nauwkeurig gesynchroniseerd met de ontstekingsvolgorde van de motor. Terwijl de motor draait, wordt de verdelerrotor uitgelijnd met de overeenkomstige aansluiting in de kap, zodat de vonk op het juiste moment in de juiste cilinder wordt afgeleverd.
In moderne voertuigen zijn verdelers grotendeels vervangen door elektronische ontstekingssystemen, waarbij elektronische regeleenheden (ECU's) het ontstekingstijdstip en de vonkafgifte nauwkeurig regelen zonder mechanische componenten.
