1. Vermogensverlies:
- De helikopter ervaart een plotseling vermogensverlies als de defecte motor stopt met het leveren van stuwkracht.
2. Autorotatie:
- De piloot initieert autorotatie, een vliegtechniek waarmee de helikopter kan dalen terwijl hij lift genereert zonder motorvermogen.
- De piloot verkleint de collectieve (spoed van de hoofdrotorbladen) om de weerstand te minimaliseren en de helikopter in een afdaling te laten komen.
3. Verhoging van de luchtsnelheid:
- Terwijl de helikopter daalt, neemt de luchtsnelheid toe, waardoor het rotortoerental (omwentelingen per minuut) op peil blijft.
4. Richtingcontrole:
- De piloot gebruikt de resterende motor (bij een meermotorige helikopter) of de staartrotor (eenmotorige helikopter) om de richtingscontrole en het evenwicht te behouden.
5. Glijverhouding:
- De glijverhouding van de helikopter (de afgelegde afstand voor een bepaalde daling) hangt af van het ontwerp en de voorwaartse vliegsnelheid.
6. Geschikte landingsplaats:
- De piloot zoekt naar een geschikte landingsplaats, rekening houdend met factoren als terrein, obstakels en beschikbare ruimte.
7. Flares en touchdown:
- Wanneer de helikopter de grond nadert, zwaait de piloot (steekt de neus van de helikopter omhoog) om de daalsnelheid te verminderen en de landing te verzachten.
- De helikopter landt zachtjes en maakt gebruik van het resterende voorwaartse momentum.
8. Acties na de landing:
- Eenmaal veilig op de grond zet de piloot de helikopter vast, schakelt de elektrische systemen uit en initieert noodprocedures volgens het vlieghandboek van de helikopter.
Motorstoring in een helikopter is een uitdagende situatie en het is belangrijk dat piloten een grondige training krijgen in autorotatie en noodprocedures. Hun vaardigheden, snelle denkvermogen en goede besluitvorming zijn van cruciaal belang voor het veilig omgaan met scenario's voor motorstoringen.
