Je hebt het waarschijnlijk vaak op televisie gezien -- een reclamespotje toont een slanke, nieuwe auto die over winderige, berghellingen rijdt, en een verteller somt alle milieuvriendelijke aspecten van het voertuig op. Het bedrijf zal beweren dat het de groenste auto is die er is, en dat ze de beste ideeën hebben voor een duurzame auto-industrie. Je wordt afgeleid door al deze beloften van een hoog benzineverbruik en een comfortabel interieur -- en kijk, het is betaalbaar! Voordat je het weet, heeft de auto de top van de berg bereikt, wat eigenlijk een helder, zonnig veld is -- en kijk, zelfs de omringende dieren in het wild vinden het leuk! Deze auto is één met de aarde, in volledige harmonie met haar omgeving.
Auto's en lichte vrachtwagens veroorzaken alleen al in de Verenigde Staten ongeveer vijf procent van de totale CO2-uitstoot in de wereld, een van de belangrijkste oorzaken van de opwarming van de aarde en dramatische klimaatverandering. Terwijl het bewustzijn zich verspreidt en actiegroepen campagne voeren tegen slechte industrienormen, hebben autobedrijven dit opgemerkt. Velen hebben stappen ondernomen om het publiek te laten weten dat ze weten wat er aan de hand is -- je ziet misschien veel meer tv-commercials, websites en gedrukte advertenties die zijn gewijd aan groene aspecten.
Deze advertenties kunnen gelikt worden geproduceerd, met aangename kleuren, rustgevende muziek en geruststellende omroepers, maar zijn ze de echte deal? Sommige mensen hebben deze commercials gezien en vergeleken met de werkelijke prestaties van een auto of de feitelijke houding van een bedrijf over problemen, en die twee kloppen niet altijd. Zijn autobedrijven het publiek aan het 'greenwashen' alleen maar om in te spelen op een recente trend? Begaan ze een van de zes zonden van greenwashing?
Naarmate mensen zich meer bewust worden van greenwashing-tactieken, is er een lijst opgedoken met zes zonden die adverteerders begaan. Ze omvatten verborgen afwegingen, gebrek aan bewijs, vage beweringen, irrelevante beweringen, de minste van twee kwaden en regelrechte leugens. Begaan autobedrijven een van deze zonden?
Verborgen afwegingen - Hoewel een positief aspect van de prestaties van een auto het hoogtepunt in een reclamespotje kan zijn, vergeten bedrijven soms negatieve factoren. In vroege advertenties voor de Reva G-Wiz werd bijvoorbeeld meestal vermeden dat het voertuig technisch gezien een 'vierwieler' en geen auto is. Het voertuig hoefde geen crashtests te doorstaan. Toen het Britse tijdschrift Top Gear besloot om hun eigen crashtests uit te voeren, waren de resultaten schadelijk.
Gebrek aan bewijs - Sommige bedrijven beweren dat ze niet gemakkelijk een back-up met gegevens kunnen maken. In januari 2008 riep het lokale milieunetwerk Friends of the Earth Europe de Zweedse autofabrikant Saab op om zijn reclame aanzienlijk te wijzigen of juridische stappen te ondernemen. Het netwerk voerde aan dat Saab valse beweringen deed toen het bedrijf zei dat zijn "Biopower" -motoren de CO2-uitstoot met maar liefst 80 procent verminderen. Saab heeft ook geen cijfers over de CO2-uitstoot of het brandstofverbruik op zijn website of in brochures vermeld, wat in Europa tegen de wet is.
Vage beweringen - Dit soort greenwashing vindt plaats wanneer een advertentie iets vermeldt dat te breed of te verwarrend is voor consumenten om te begrijpen. Verschillende autofabrikanten geven bijvoorbeeld een hoog maar misleidend aantal mijl per gallon -- mechanische rollende wegtests geven meestal betere resultaten dan echte rijomstandigheden (zoals heuvels en stop-and-go-verkeer). Consumenten die bijvoorbeeld een Ford Focus kochten, de bestverkochte auto in het Verenigd Koninkrijk, dachten dat hun auto op de openbare weg ongeveer 55 mijl per gallon zou halen. Nadat het tijdschrift Auto Express hun eigen tests had gedaan, bleek dat aantal 23,3 procent lager te zijn op 42,5 mijl per gallon [bron:The Guardian].
Het minste van twee kwaden - Sommige autoreclames worden geroepen omdat ze beweren dat de auto een lage uitstoot heeft, terwijl een voetnoot uitlegt dat de auto de laagste uitstoot in zijn klasse heeft. Het kan nog steeds een hoge uitstoot hebben in vergelijking met andere voertuigen, vooral als zijn klasse een bijzonder grote vervuiler is [bron:Climate Change Corp].
Dus alle autofabrikanten greenwashen? Hoewel het veilig is om te zeggen dat er enkele bedrijven zijn die zich inspannen om te innoveren - zie de Aptera Hybrid Car voor zo'n voorbeeld - tonen sommige statistieken een onoprechte houding aan ten opzichte van groen beleid. Recente onderzoeken suggereren dat bedrijven de groene golf volgen om hun reputatie te beschermen, niet uit werkelijke bezorgdheid. In een enquête in het VK gaf 27 procent van de respondenten toe dat hun milieuvriendelijke beleid bedoeld was om ze er goed uit te laten zien in de ogen van de consument -- consumentendruk kreeg 20 procent van de stemmen en goed zakelijk inzicht kreeg 18 procent. Slechts één procent van de respondenten zei dat groene keuzes gemaakt zijn uit bezorgdheid [bron:Financial Times].
Zie de volgende pagina voor veel meer informatie over auto's, alternatieve brandstof en marketing.
Onder invloedEen van de grootste voorbeelden van greenwashing in de recente geschiedenis is de reclame van autofabrikant Toyota. Het bedrijf zit achter de Prius, een populair hybride voertuig dat naar verluidt meer dan 50 mijl per gallon zal halen in zijn 2009-model. Maar terwijl Toyota doorgaat met hybride technologie - de slogan op zijn website is "Moving Forward" - is het bedrijf ook lid van de Alliance of Automobile Manufacturers, een lobbygroep in Washington, D.C., die zich verzet tegen betere brandstofnormen. Pas nadat Toyota duizenden boze e-mails van klanten had ontvangen, veranderden ze hun standpunt over brandstofverbruik [bron:NRDC].
