Veel chauffeurs beschouwen hun auto als een verlengstuk van zichzelf en hun persoonlijkheid. Daarom is het niet erg ongewoon dat chauffeurs duizenden dollars laten vallen voor aangepaste verfbeurten of andere lichaamsaanpassingen. Met een beetje mechanische expertise kun je zelfs aangepaste claxongeluiden aan je auto toevoegen. Claxons zijn echter in de eerste plaats een veiligheidsprobleem voor de auto.
De meesten van ons waarderen overmatig claxonneren niet, maar het is moeilijk om de acties van andere bestuurders te controleren. Sommige mensen zouden zelfs zeggen dat het beperken van hoeveel iemand kan toeteren inbreuk maakt op de vrijheid van meningsuiting. Wat hebben de rechtbanken te zeggen over het toeteren van je autoclaxon en het Eerste Amendement?
Volgens AAA werd de eerste Claxon-autohoorn geïntroduceerd in de vroege jaren 1900. In die tijd werd het als beleefd beschouwd om een "ahooga" af te vuren op voetgangers en andere automobilisten. Toch werd het, net als vandaag, voornamelijk geïnstalleerd als veiligheidsvoorziening.
Autoclaxoneenheden bevinden zich onder de motorkap, meestal achter de grille of de voorste firewall. Wanneer u op de claxon aan het stuur drukt, stuurt deze elektrische stroom naar een metalen diafragma. De trillingen die door dit diafragma worden veroorzaakt, kunnen tussen de 100-110 decibel produceren.
Uiteindelijk werd de Klaxon in de jaren dertig verwisseld voor elektrische claxons. Sindsdien heeft de claxon minimale upgrades gekregen, maar meestal alleen materiaalwisselingen.
In de meeste gevallen zullen rechters het toeteren van je hoorn niet herkennen als het uitoefenen van je First Amendment-rechten. In 1985 beweerde een chauffeur dat hij herhaaldelijk mocht toeteren in het verkeer omdat het zijn recht op expressie was.
Volgens de First Amendment Encyclopedia stelt de wet van New York dat hij alleen had mogen toeteren als hij in gevaar was. Om het Eerste Amendement te schenden, moet iets het gezichtspunt of de inhoud van een persoon beperken. De wet van New York om geluidsoverlast en verkeerslawaai te verminderen doet geen van beide.
Een andere chauffeur, Lori Compas, betwistte dat ze zo veel mocht toeteren als ze wilde omdat het uit protest was. Ze dacht dat een parkeerplaats voor recreatievoertuigen geen plaats had in een nationaal park, dus gebruikte ze haar toeter om dat uit te drukken. De rechter betoogde dat toeteren om ergens ongenoegen over te uiten niet het soort protest is dat door de Grondwet wordt beschermd.
Een rechtbank in Oregon voerde aan dat het verbieden van toeterende hoorns kan worden gezien als een beperking van de vrije meningsuiting. De rechtbank oordeelde dat het gebruik van je toeter om een vriendelijke groet te laten klinken niet illegaal zou moeten zijn. Zo'n onschuldige handeling is één ding, maar een andere wet overtreden of met je toeteren een openbare orde veroorzaken is iets anders.
In veel steden is het illegaal om te claxonneren, tenzij jij of een andere bestuurder in direct gevaar verkeert. Ken je die snelle, "gelukkige" piepjes die je zou kunnen maken wanneer je een vriend op de weg of bij een stoplicht passeert? Een officier kan je daarvoor een bekeuring geven, die mogelijk een paar honderd dollar kost.
Het lijkt misschien hard, maar het piepen van je toeter naar een vriend moedigt je vriend aan om terug te toeteren. Andere bestuurders stellen het waarschijnlijk niet op prijs om vast te zitten in het midden van een gierend gesprek tussen twee voertuigen. Op dat moment verstoor je zowel het verkeer als mogelijk de rust.
Evenzo moet je niet toeteren alleen omdat iemand je boos maakt. Het is duidelijk dat een snelle toeter voordat iemand je afsnijdt, letsel voor iedereen kan voorkomen. Als iemands muziek echter te hard staat of als je een lelijke bumpersticker ziet, kun je beter de andere kant op kijken.
Ongebreidelde claxons zijn niet alleen vervelend:ze zijn ook niet zo goed voor je oren. Overmatig geluid van meer dan 70 decibel kan gedurende lange tijd gehoorbeschadiging veroorzaken.
Het komt erop neer dat we niet meer in de 20e eeuw zijn. Tenzij je in een ander land woont met meer voetgangers, zullen de meeste automobilisten het niet op prijs stellen als ze 's ochtends naar het werk gaan. Vrije meningsuiting is natuurlijk belangrijk, maar het heeft meer waarde om onze stemmen (en toeters) voor constructieve doeleinden te gebruiken.
