In sommige staten kunnen kredietverstrekkers mogelijk ook een auto in beslag nemen als de lener in gebreke blijft met zijn lening, zelfs als hij geen betalingsachterstand heeft. Dit kan gebeuren als de lener er niet in is geslaagd aan andere verplichtingen uit de leningsovereenkomst te voldoen, zoals het aanhouden van een verzekeringsdekking of het betalen van belasting over het voertuig.
Als een kredietverstrekker overweegt een auto terug te nemen, moet hij de kredietnemer eerst een ingebrekestelling sturen, waarin hij de kredietnemer op de hoogte stelt van zijn recht om het verzuim te herstellen en de terugneming te voorkomen. De lener heeft dan een bepaald aantal dagen, doorgaans tussen de 10 en 30 dagen, om het verzuim te herstellen. Als de lener het verzuim niet herstelt, kan de kredietverstrekker de auto terugnemen.
Het terugnemingsproces kan per staat verschillen, maar houdt meestal in dat de geldverstrekker de auto in bezit neemt en deze vervolgens op een openbare veiling verkoopt. De opbrengst van de verkoop wordt vervolgens gebruikt om het leningsaldo en eventuele andere bijbehorende kosten, zoals opslag- en sleepkosten, af te betalen.
Als de verkoopopbrengst het leningsaldo niet dekt, kan de lener aansprakelijk zijn voor het tekort, dat wil zeggen het verschil tussen de verkoopopbrengst en het leningsaldo. De kredietnemer kan ook aansprakelijk zijn voor eventuele andere daarmee samenhangende kosten, zoals gerechtskosten en advocaatkosten.
