1. Waterbron :Er is een betrouwbare bron van stromend water nodig, zoals rivieren, dammen of watervallen. De potentiële energie die in het water wordt opgeslagen, hangt af van de hoogte (opvoerhoogte) en het volume (debiet).
2. Dammen en reservoirs :Dammen worden gebouwd om daarachter een waterreservoir te creëren. Het opgeslagen water vergroot de verticale hoogte van het water en creëert een potentieel energieverschil. Dammen kunnen worden ontworpen met gecontroleerde poorten om de waterstroom te reguleren.
3. Inname en afsluiter :Water wordt vanuit het reservoir door een inlaatstructuur geleid en vervolgens naar een pijp geleid die een penstock wordt genoemd. De sluis transporteert het water onder hoge druk naar de waterkrachtcentrale.
4. Turbine :Het water uit de sluis raakt de bladen van een turbine, een roterend mechanisch apparaat. De kracht van het water zorgt ervoor dat de turbine gaat draaien.
5. Generator :De draaiende turbine-as is verbonden met een generator. In de generator wordt de mechanische energie van de rotatie van de turbine door middel van elektromagnetische inductie omgezet in elektrische energie. Terwijl de turbine draait, genereert deze een elektrische stroom.
6. Elektrische distributie :De door de generator geproduceerde elektrische stroom wordt vervolgens naar een transformator gestuurd. De transformator verhoogt de spanning van de elektriciteit voor efficiënte transmissie over lange afstanden. Van daaruit wordt het via het elektriciteitsnet gedistribueerd naar woningen, bedrijven en industrieën.
Samenvattend:hydro-elektriciteit benut de energie uit stromend water door dammen en turbines te gebruiken om de kinetische energie van het water om te zetten in roterende beweging. Deze mechanische energie wordt vervolgens gebruikt om elektriciteit op te wekken via elektromagnetische inductie in de generator. De resulterende elektrische energie wordt vervolgens gedistribueerd naar consumenten.
