Roadkill is een triest maar veel voorkomend gezicht langs de snelwegen en binnenwegen van het land. Erger nog is het raken van een wild dier tijdens het rijden, wat gevaarlijke auto-ongelukken kan veroorzaken als er een groot beest in het spel is. Velen vinden dat het vlees van roadkill niet verloren mag gaan. Is het legaal om het mee naar huis te nemen om op te eten als je verkeersdoden tegenkomt? Het antwoord verschilt per staat.
Mensen eten waarschijnlijk al duizenden jaren roadkill. Het wordt door velen beschouwd als een ethische keuze, omdat de dieren niet zijn grootgebracht voor vlees en het vlees anders zou worden verspild. Zelfs PETA is het ermee eens dat het oogsten van roadkill eiwitten met vrije uitloop oplevert, en roadkill heeft de voorkeur boven in de fabriek gekweekt, in krimpfolie verpakt supermarktvlees. De organisatie stelt dat bermvlees gezonder is dan het met antibiotica beladen vlees dat we tegenwoordig consumeren, en die wilde dieren lijden niet hetzelfde trauma als dieren die voor vlees zijn grootgebracht.
Volgens de Federal Highway Administration worden in de Verenigde Staten jaarlijks tussen de één en twee miljoen grote dieren door voertuigen aangereden. Dit betekent dat miljoenen ponden hertenvlees alleen kunnen worden geborgen als scharrelvlees. Dit geldt vooral in bergachtige en bosrijke gebieden, waar het gebruikelijk is om een dood hert langs de kant van de weg te zien.
Volgens Wide Open Eats zijn er momenteel 30 staten waar je op de een of andere manier roadkill mee naar huis kunt nemen voor voedsel. U kunt bijvoorbeeld alleen niet-beschermde dieren oogsten in Alabama tijdens het open wildseizoen. In Illinois heb je een goede jachtvergunning nodig, en in Massachusetts is een vergunning vereist en moet je de roadkill inleveren voor staatsinspectie.
Andere staten die op de een of andere manier de berging van verkeersdoden toestaan zijn Alaska, Arizona, Arkansas, Californië, Colorado, Georgia, Idaho, Indiana, Maryland, Michigan, Missouri, Montana, New Hampshire, New York, New Jersey, North Dakota, North Carolina, Ohio , Oregon, Pennsylvania, South Dakota, Tennessee, Utah, Vermont, Washington, West Virginia en Wisconsin. Neem contact op met de staatsautoriteiten om de exacte wetten en vereisten in uw staat te weten te komen, want voor veel daarvan is een vergunning vereist.
In Californië staat een wet die onlangs door gouverneur Gavin Newsom van kracht is geworden, inwoners toe om roadkill mee naar huis te nemen en het zelf af te slachten voor scharrelvlees. Volgens The Counter heeft Californië het eten van verkeersdoden gelegaliseerd onder de "Wildlife Traffic Safety Act", ook wel bekend als de roadkill-wet. De wet werkt voorlopig alleen in drie proefregio's. Er staat dat automobilisten vlees kunnen redden van dieren die per ongeluk op de weg zijn gedood, waaronder wilde zwijnen, elanden, herten en antilopen.
Bestuurders moeten een smartphone-app downloaden om te melden dat ze een dier hebben aangereden. Als het dood is, geeft de vis- en wildcommissie van de staat onmiddellijk een bergingsvergunning af via de app. Als het nog in leven is, stuurt het de juiste autoriteiten om te helpen.
Een van de belangrijkste risico's van het proberen om een groot verkeersdier mee naar huis te nemen, is dat het misschien nog in leven is. De krachtig trappende poten en hoeven van een hert of antilope kunnen ernstig lichamelijk letsel veroorzaken. Als je onderweg een groot dier tegenkomt dat nog in leven is, kun je het beste 112 bellen.
Het andere risico van verkeersdoden is bederf. Volgens WordsSideKick.com moet u eerst controleren of er tekenen zijn van ziekte of eerdere verwondingen bij het dier. Zo niet, dan zijn er nog steeds risicofactoren. Door de hitte kan een dier in de zomer al binnen 15 minuten beginnen te bederven door bacteriën. Blootstelling aan vuil en water kan ook het risico op gevaarlijke microben vergroten. Ten slotte moet je ervoor zorgen dat de darmen en darmen niet worden doorboord, waardoor het vlees oneetbaar wordt.
