De Dodge Charger uit 1969. Mijn oogappel. De reden dat ik in de eerste plaats van auto's houd. En vooral de bron van mijn steeds toenemende waanzin.
Ik herinner me dat mijn oom me vertelde dat als je zo'n auto bezit, je er elk weekend aan gaat werken. Voor mij klonk dat alsof de auto's nogal junky waren en dat je altijd iets zou repareren. En ja hoor, hij had gelijk.
Mijn auto is een rollend project, en dat betekent dat er altijd iets voor mij is om aan te werken. In combinatie met mijn obsessieve behoefte om constant dingen bij te werken of te verbeteren die anders niet gerepareerd hoeven te worden, is de werklast vrijwel nooit eindigend.
In dit geval heb ik ervoor gekozen om op de fabrieksbesturing te springen om te zien of ik net wat meer leven uit de voorkant kon halen. Mijn eerste zorg was om meer respons te krijgen met een strakkere stuuroverbrenging. En omdat ik niet tegen het gebrek aan weerstand in het stuur kan, zou het leuk zijn om daar onderweg voor te zorgen.
Nadat het verhaal over mijn project Charger live ging, vroeg een commentator naar de rijstijlen en de algehele ervaring van de auto. Het probleem is dat ik niet veel inzicht kan geven in wat ik beschouw als een authentieke rijervaring - niet omdat het is aangepast om radicaal anders te zijn dan een standaardlader, maar omdat het een werk in uitvoering is.
Het volstaat te zeggen dat ik van mijn auto hou, ongeacht de checklist met problemen en mijn dromerige ideeën over hoe ik ze allemaal kan oplossen. Ik vind het niet te groot, ik vind de uitlaatdrone niet erg, en ik vind het zelfs geweldig dat het lang niet compleet is. Daardoor kan ik het als een open canvas behandelen. Een van de weinige dingen die ik echter met zekerheid kan zeggen, is dat het stuursysteem hetzelfde is als op een fabriekslader.
De fabrieksstuurbekrachtiging in die auto is een wonder. Het is erg zweverig en reageert niet. Met bijna nul draaiweerstand voelt het echt alsof je met een boot op open water navigeert. Ik vraag me af hoe er niet meer om telefoonpalen is gewikkeld. Sommigen menen dat deze sensatie bijdraagt aan de nostalgische vibes van de auto en dat je ermee kunt leren omgaan. Ik kan dat punt niet beargumenteren. Een authentieke rijervaring omvat tenslotte alle eigenaardigheden.
Toch is authenticiteit één ding en bruikbaarheid een ander, en ik wilde de minder-dan-precieze besturing zo snel mogelijk aanpakken. De methoden die ik koos om te verkennen, waren het installeren van een aantal stuurarmen met een snelle overbrengingsverhouding en de afpompprocedure die velen op deze auto's gebruikten.
Mopar B-bodies staan er niet bepaald om bekend dat ze bochten aankunnen alsof ze op rails staan. Als je dat destijds had gewild, was je waarschijnlijk voor zoiets als een MG of een Triumph of een BMW 2002 gegaan. Zelfs toen was de rijdynamiek nog lang niet in de buurt van wat moderne machines kunnen doen. En de meeste Amerikaanse performance-auto's die destijds werden gebouwd, waren kogels in de kwartmijl die goed werk deden om oma naar de supermarkt te krijgen. De ultrahoge normen van vandaag voor besturing en handling waren duidelijk niet in zicht.
Gelukkig is er voldoende ondersteuning voor diegenen die het rijgedrag van hun klassieke muscle-cars willen inbellen. U kunt vrijwel alles met ze doen, inclusief het aanpassen van de hele voorkant om tandheugelbesturing en schroefsets te accepteren. Mijn plannen omvatten verbetering, maar ik wil de auto niet zo ver van zijn roots halen, en ik heb niet het budget of de faciliteiten om dat toch te realiseren.
Als je het laatste stuk leest, weet je dat ik momenteel QA1-bedieningsarmen en een K-lid heb om te matchen met een stabilisatorstang om dingen aan elkaar te binden. Je zult ook weten dat ik die updates heb gemaakt, simpelweg omdat ik toch de fabrieksdingen aan het vervangen was. Ik paste dezelfde gedachtegang toe als het ging om het aanscherpen van de besturing.
Mijn stuurbekrachtiging heeft geen problemen. Afgezien van een lek dat ik heb gevonden en aangepakt op de hogedrukleiding, loopt het nog steeds sterk. Ik hoefde hem dus niet echt te vervangen. Mijn pitman en spanarm zagen er daarentegen niet meer uit als lentekippen, dus dat heb ik ervoor gekozen om te updaten.
De stuurarmen die ik heb ingewisseld, waren van Hotchkis Sport Suspension (onderdeelnummer 3004). Dit worden quick-ratio-armen genoemd omdat ze de stuuroverbrenging van de auto effectief vergroten. De reden dat dit gebeurt, is omdat de armen iets meer dan een centimeter langer zijn dan in de fabriek, waardoor de stuurverhouding effectief wordt verlaagd van 16:1 naar 12:1.
Ik moet verduidelijken dat de extra lengte van de Hotchkis quick-ratio-armen bij sommige toepassingen op spelingsproblemen kan komen te staan. Ik sprak met een vertegenwoordiger die me liet weten dat ze zouden kunnen binden op volledige headers, die ik op mijn auto heb. Ik zou het niet erg hebben gevonden om de fakkel en de hamer uit te breken, maar ze gleden zonder problemen op hun plaats. Anderen die de mod maken, hebben misschien niet zoveel geluk.
Ik zei dat ik erover dacht om de langere stuurarmen te combineren met de felbegeerde pump-it-down-procedure in de laatste post, maar net als al het andere met betrekking tot wringen, zijn de plannen gewijzigd.
Deze procedure is iets wat muscle-car-noten al een tijdje aan het werk zetten. Kortom, wat u doet, is de druk in het stuurbekrachtigingssysteem verlagen. De reden waarom mensen dit doen, is om het zwevende gevoel in het stuur te verminderen.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat je gemakkelijk met één vinger aan het stuur kunt draaien. Sterker nog, ik zou zeggen dat een licht briesje dat op het stuur slaat, je abrupt in een greppel kan sturen. Natuurlijk klinkt dat op papier geweldig, maar het is zenuwslopend als je in een auto rijdt die geen echte feedback geeft. Ik race niet op de weg, maar ik ben toch altijd graag betrokken bij de auto.
Ik raad de pump-it-down-test ten zeerste aan aan iedereen die niet van het "natuurlijke" gevoel van de besturing van hun oude auto houdt. Bedrijven zoals Borgeson (daarover later meer) bieden bussensets aan met grondige instructies om de klus te klaren. Ik heb wel een van die kits gekocht, maar ik heb er uiteindelijk voor gekozen om hem niet te installeren.
Ik heb de pump-it-down procedure niet uitgevoerd vanwege de impact die die stuurarmen hadden. Ik ben geen ingenieur, maar gezond verstand vertelt ons dat de langere stuurarmen hun grotere bereik gebruiken om de snelheid waarmee uw wielen worden gedraaid te verhogen. Maar de extra hefboomwerking werkt in beide richtingen, en er is meer inspanning nodig om die wielen te laten draaien.
Met andere woorden, het stuur werd strak vastgedraaid met die stuurarmen op hun plaats. Het is niet precies waar ik het wil, maar ik heb mijn bedenkingen bij het verminderen van de druk in het systeem op dit moment. Vooral omdat ik binnenkort nieuwe banden nodig heb en ik vooraan breder wil gaan. Dit heeft ook direct invloed op de hoeveelheid inspanning die nodig is om het stuur te draaien. Als ik de druk naar beneden breng, wordt het misschien strakker dan ik wil.
Als je bekend bent met Borgeson, weet je dat het bedrijf stuurbekrachtigingskasten maakt die beide problemen oplossen waar ik het over heb. Ze bieden een verbeterde stuuroverbrenging en geven feedback in een poging om het gevoel en de prestaties van een modern stuurhuis te creëren. Ik heb talloze positieve recensies over deze dozen gelezen en sprak zelfs met een man met een in zijn eigen oplader van de tweede generatie terwijl ik mijn huiswerk aan het maken was op de quick-ratio-armen.
Volledige openbaarmaking:ik geloof dat het installeren van een van die dozen een superieure methode is en veel betere resultaten zal opleveren. Ik wilde gewoon niet de $ 1.400 ophoesten die nodig zou zijn om er een in mijn auto te krijgen, terwijl ik al een stuurhuis heb dat perfect werkt.
Bovendien maken de Hotchkis quick-ratio stuurarmen een groot verschil. Ik woon in de bergen van Pennsylvania, en ze vullen het cruisen door de kronkelige wegen heel goed aan. Maar de grootste verbetering zit in parkeerplaatsen en andere krappe ruimtes. Het was zo dat het bemannen van de stok terwijl ik het stuur 400 keer draaide om uit parkeerplaatsen te komen, me in een spiraal van woede zou brengen. Nu glijd ik er gewoon in en uit. Aangezien een set fabrieks Pitman &Idler-armen ongeveer dezelfde prijs heeft, zeg ik dat ze zeker de moeite waard zijn om te installeren.
Deze stuurarmen zijn misschien een kleine update, maar ze dienen bijna als een mijlpaal. Deze stuursituatie is al geruime tijd een los draadje. Nu dat uit de weg is, kan ik me concentreren op een aantal hoognodige reparaties en updates.
Op het rooster staat nu een waslijst met basisonderhoudstaken. Ironisch genoeg is de stuurbekrachtigingspomp bloedige moord gaan schreeuwen, en ik moet het aanpakken voordat ik gek word.
Anders dan dat, heeft het remmen nodig, de schokken zijn stapelbed, de wiellagers zijn kapot en de banden zijn klaar om te worden hergebruikt. Het is duidelijk dat ik deze allemaal als excuses zal gebruiken om waar nodig aanpassingen en aanpassingen aan te brengen. Grotere banden rondom staan bovenaan die lijst. Ik heb ook met een aantal ideeën gespeeld waar ik nog niet helemaal klaar voor ben, maar er kunnen grote, onnodige veranderingen in het verschiet liggen.
Het is ook tijd om serieus te worden over een deel van de roest die ik heb genegeerd en de zonden van de carrosserie die ik onderweg heb begaan. Ik ga mezelf geen beloftes doen met betrekking tot een tijdlijn om het voor elkaar te krijgen, maar mijn strijd tegen de roestige klauwen van Moeder Natuur is nog lang niet voorbij en ik moet weer in het gevecht komen. Hoe eerder ik dat doe, hoe beter.
We zijn hier om deskundige gidsen te zijn in alles wat met How To te maken heeft. Gebruik ons, complimenteer ons, schreeuw tegen ons. Reageer hieronder en laten we praten! Je kunt ook naar ons schreeuwen op Twitter of Instagram, of ons allemaal hier bereiken:[email protected]
