A. Individuele organisatie :Individuen zouden contact maken met buren, collega's of vrienden om carpools te vormen. Chauffeurs en passagiers konden hun eigen voorwaarden en schema overeenkomen.
B. Werkgeversgeorganiseerd :Veel werkgevers moedigden carpoolen aan als een manier om het verkeer en de parkeeropstoppingen rond hun werkplek te verminderen. Bedrijven kunnen de vorming van carpoolgroepen vergemakkelijken door:
- Matchen van medewerkers op locatie en werktijden.
- Het aanbieden van parkeerstimulansen voor carpooldeelnemers.
- Het creëren van aangewezen carpoolparkeerplaatsen.
c.Overheidsprogramma's :
- Sommige overheidsinstanties of gemeenten hebben carpoolprogramma's opgezet.
- Ze kunnen carpoolmatchingdiensten of -stimulansen aanbieden, zoals speciale carpoolstroken of een voorkeursbehandeling op tolstations.
2. Carpoolbanen:
A. Speciale rijstroken :Wegbeheerders zouden specifieke rijstroken op snelwegen of hoofdwegen kunnen aanwijzen, exclusief voor carpools met een minimumaantal passagiers (vaak twee of drie).
B. Tijdbeperkt :Carpoolstroken konden alleen operationeel zijn tijdens de spitsuren, wanneer de congestie het grootst was.
3. HOV-stickers (voertuig met hoge bezettingsgraad) :
A. Carpoolvoertuigen hadden doorgaans een speciale HOV-sticker nodig om carpoolbanen te gebruiken.
B. Om een HOV-sticker te verkrijgen, moesten chauffeurs het bewijs leveren dat hun voertuig voldeed aan de passagiersvereisten (meestal twee of meer passagiers) en aan andere programmaregels.
4. Handhaving en toezicht :
A. De verkeersautoriteiten handhaafden de carpoolstrookregels door af en toe controles uit te voeren om er zeker van te zijn dat voertuigen aan de bezettingsvereiste voldeden. Overtreders kunnen worden geconfronteerd met boetes of sancties.
B. Sommige rechtsgebieden gebruikten elektronische surveillance of technologie om carpoolstroken te monitoren en overtreders automatisch te detecteren.
5. Voordelen:
A. Verkeersopstopping :Carpoolen verminderde het aantal voertuigen op de weg, waardoor de verkeersopstoppingen afnamen en de verkeersdoorstroming werd verbeterd, vooral tijdens de spitsuren.
B. Vermindering van vervuiling :Minder voertuigen betekende minder uitstoot, wat leidde tot een betere luchtkwaliteit.
C. Parkeerbeheer :Carpoolen hielp de vraag naar parkeerplaatsen terug te dringen, vooral in drukke gebieden zoals zakenwijken of universiteiten.
D. Kostenbesparingen :Het delen van de transportkosten leverde financiële besparingen op voor de deelnemers.
6. Uitdagingen :
A. Conflicten plannen :Het coördineren van dienstregelingen en ervoor zorgen dat alle passagiers zich aan het carpoolschema kunnen houden, kan een uitdaging zijn.
B. Flexibiliteitsproblemen :Carpoolafspraken kunnen beperkingen opleggen aan de individuele flexibiliteit en spontaniteit.
C. Betrouwbaarheid en vertrouwen :Het opbouwen van vertrouwen onder carpooldeelnemers die elkaar misschien niet goed kennen, was essentieel voor een vlotte carpoolervaring.
Het succes van carpoolsystemen was vaak afhankelijk van een effectieve organisatie, handhaving en prikkels om deelname aan te moedigen. Het vereiste ook een culturele verschuiving waarbij mensen de voordelen van het delen van vervoer onderkenden en bereid waren hun gewoonten op het gebied van woon-werkverkeer aan te passen.
