Het proces van het opwekken van elektriciteit uit waterkracht begint met de bouw van een dam, waardoor er een waterreservoir achter ontstaat. Het water in het reservoir wordt vervolgens vrijgegeven via een reeks pijpen, zogenaamde penstocks, die naar de turbines leiden. De turbines zijn grote, draaiende apparaten die de kinetische energie van het stromende water omzetten in mechanische energie.
Terwijl het water door de turbines stroomt, zorgt het ervoor dat de bladen van de turbines gaan draaien. Deze draaiende beweging wordt vervolgens gebruikt om elektriciteit op te wekken. De turbines zijn verbonden met generatoren, die de mechanische energie van de draaiende turbines omzetten in elektrische energie. De elektriciteit die door waterkrachtcentrales wordt opgewekt, kan vervolgens naar het elektriciteitsnet worden gestuurd, waar het kan worden gebruikt om huizen, bedrijven en andere apparaten van stroom te voorzien.
Waterkracht is een schone, hernieuwbare energiebron die geen broeikasgassen produceert. De bouw van hydro-elektrische dammen kan echter een negatief effect hebben op het milieu, zoals overstromingen stroomafwaartse gebieden, het verstoren van de vismigratie en het verdringen van wilde dieren.
