1. Elektrolyt: Zwavelzuur is het hoofdbestanddeel van de elektrolytoplossing die wordt gebruikt in loodzuurautobatterijen. De elektrolyt zorgt voor de stroom van ionen (positief geladen waterstofionen en negatief geladen sulfaationen) tussen de positieve en negatieve platen van de batterij tijdens laad- en ontlaadcycli.
2. Chemische reacties: Tijdens de werking van de batterij neemt zwavelzuur deel aan chemische reacties die elektrische energie genereren. Wanneer de batterij ontlaadt (stroom levert), reageert zwavelzuur met de loden platen, waarbij loodsulfaat ontstaat. Omgekeerd, wanneer de batterij wordt opgeladen, wordt het loodsulfaat weer omgezet in lood en zwavelzuur.
3. Soortelijk gewicht: De concentratie of het soortelijk gewicht van de zwavelzuuroplossing in een batterij is cruciaal voor de prestaties en levensduur ervan. Het beïnvloedt het vermogen van de batterij om een lading vast te houden en de totale elektrische capaciteit ervan.
4. Batterijactivering: Nieuwe auto-accu's worden vaak in een "drooggeladen" toestand geleverd, wat betekent dat ze geen elektrolyt bevatten. Vóór installatie moeten ze een activeringsproces doorlopen waarbij verdund zwavelzuur aan de batterijcellen wordt toegevoegd om de elektrolytoplossing te voltooien en chemische reacties te initiëren.
5. Warmtegeneratie: De chemische reacties waarbij zwavelzuur betrokken is tijdens het laden en ontladen genereren enige warmte. Daarom kunnen autoaccu’s tijdens het gebruik warm worden.
Het is belangrijk om voorzichtig om te gaan met zwavelzuur, omdat het een zeer bijtende stof is. Regelmatig onderhoud en een juiste omgang met autoaccu’s zijn noodzakelijk om de veilige en effectieve werking ervan te garanderen.
