Kleinschalige waterkracht: Deze systemen genereren stroom uit kleine beken of rivieren, doorgaans met een capaciteit van maximaal 10 megawatt (MW). Ze zijn te vinden in afgelegen gebieden of dienen als aanvullende energiebron voor gemeenschappen.
Grootschalige waterkracht: Deze systemen genereren stroom uit grotere watermassa's, zoals rivieren of reservoirs, en kunnen een capaciteit hebben variërend van enkele megawatt tot meerdere gigawatt (GW). Voorbeelden van grootschalige waterkrachtprojecten zijn de Hoover Dam in de Verenigde Staten, de Three Gorges Dam in China en de Itaipu Dam op de grens van Brazilië en Paraguay.
Microwaterkracht: Deze systemen genereren stroom uit zeer kleine bronnen, zoals beken, kanalen of irrigatiekanalen, en hebben doorgaans een capaciteit van enkele kilowatt (kW). Micro-waterkrachtsystemen worden vaak gebruikt in landelijke of afgelegen gebieden waar de toegang tot het elektriciteitsnet beperkt is.
Getijdenkracht: Deze systemen genereren energie uit de beweging van de getijden, met behulp van getijdenbarrières of getijdenturbines. Voorbeelden van getijdenenergiecentrales zijn de getijdencentrale La Rance in Frankrijk en de getijdencentrale Sihwa Lake in Zuid-Korea.
Waterkracht met pompopslag: Deze systemen slaan water op een grotere hoogte op tijdens periodes van lage vraag en geven het af via een turbine tijdens periodes van hoge vraag. Hierdoor kan energie worden opgewekt tijdens piekperioden in het elektriciteitsverbruik. Bekende voorbeelden zijn onder meer de Dinorwig Power Station in Wales, het Bath County Pumped Storage Station in Virginia, VS, en de Okuyoshino Pumped Storage Power Station in Japan.
Deze voorbeelden illustreren de uiteenlopende reeks hydro-elektrische energiesystemen, van kleinschalige gemeenschapsprojecten tot grootschalige energiecentrales die aanzienlijk bijdragen aan de opwekking van hernieuwbare energie in de wereld.
