Als we kijken naar het kopen van een auto, kijken we meestal naar het benzineverbruik, de kilometerteller, de standaarduitrusting en natuurlijk de prijs. Als we kwijlen over een prestatieauto, lezen we ook over snelheids- en vermogenskenmerken - 0 tot 60 mijl per uur (96,6 kilometer per uur) in zoveel seconden met zoveel remvermogen en zoveel koppel . We denken zelden aan remsystemen, omdat we ervan uitgaan (terecht, zo blijkt) dat de wet fabrikanten verplicht om voertuigen zo te ontwerpen dat ze binnen een bepaalde veilige afstand stoppen.
De National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA) biedt remafstandsvereisten en tests voor alle voertuigen. Evaluaties voor lichte voertuigen omvatten een koude-effectiviteitstest, een hogesnelheidstest, een vervagings- en hersteltest en experimenten om de remafstand te evalueren bij gedeeltelijke uitval van een subsysteem. Hydraulisch geremde middelzware en zware voertuigen verschillen van lichte voertuigen doordat hun tests scenario's omvatten met volledig uitgevallen systemen.
Remmen is echter meer dan een pedaal indrukken. Chauffeurs moeten rekening houden met het gevoel van de remmen, hun balans, of ze verschillend warm en koud werken, hoe effectief ze presteren in natte of droge omstandigheden en of ze na verloop van tijd vervagen.
De meesten van ons hebben de vuistregels gehoord over het vermenigvuldigen van onze snelheid met een bepaald aantal autolengtes, of het handhaven van een ruimtekussen van 2 tot 3 seconden van de auto voor ons. Niets kan echter een vervanging zijn voor het echt leren kennen van de kenmerkende remkarakteristieken van uw eigen voertuig, van de grip in de banden tot het bonzen en pulsen van het antiblokkeersysteem (ABS) dat in werking treedt.
Uiteindelijk is er niets te vergelijken met de auto op snelheid krijgen en vervolgens vol op de rem trappen. In dit artikel laten we u zien hoe de profs hun remmen testen en hoe u hun methoden kunt toepassen op uw eigen auto of vrachtwagen.
De remtestmethodologie is in de loop der jaren behoorlijk geëvolueerd. De oude tijd van startlijnen en meetlint, lang geleden, maakte plaats voor de koppelschotel, die later terrein verloor aan lasersystemen die het asfalt aflezen. Tegenwoordig domineert een mix van versnellingsmeters en wereldwijde positioneringssystemen het testen, maar zelfs de goedkoopste van deze instrumenten kost duizenden dollars, dus de prijsbewuste tester zal er een willen kopen of een startlijn-en-meetwiel willen gebruiken in plaats daarvan benaderen.
De meeste recensenten, waaronder 'Car and Driver', testen het remmen van 70 mijl per uur (112,7 kilometer per uur) naar nul. "Motor Week" en "Consumer Reports" testen vanaf 60 mijl per uur (96,6 kilometer per uur), deels om in de pas te blijven met oudere tests die zijn gedaan toen de nationale snelheidslimiet 55 mijl per uur (88,5 kilometer per uur) was. Maar welke apparaten of snelheden je ook kiest, je zult een paar essentiële richtlijnen willen volgen en streven naar een uniforme methode.
De remkarakteristieken fluctueren in de loop van de tijd als gevolg van een combinatie van verwarmingskarakteristieken, bandentractie en remvervaging, dus experts raden aan om meerdere tests dicht bij elkaar te doen. "Motor Week", bijvoorbeeld, voert zes lineaire, droge tests snel achter elkaar uit, waarbij de beste en slechtste resultaten worden gegooid (als de gegevensspreiding de toleranties overschrijdt) en het gemiddelde van de andere vier neemt. Om hun gegevens te verzamelen, gebruiken ze een op de voorruit gemonteerd gadget met ingebouwde versnellingsmeters en dynamometers die remkracht, snelheid, afstand en tijd meten, samen met g-kracht en wrijvingskenmerken. Volgens gastheer John Davis zullen de remprestaties van een competente auto niet veel variëren over vier tot zes stops.
Idealiter zou je ook je remmen op de proef moeten stellen onder zowel natte als droge omstandigheden. "Consumer Reports" voert een aantal van zijn controles uit met één set wielen op een natte baan en de andere set op een droge baan, om ABS versus remprestaties te testen. Testen op natte wegen kan echter lastig zijn, omdat consistente natte omstandigheden een goed irrigatiesysteem vereisen.
Remtests omvatten echter nuances die verder gaan dan alleen de stoptijd en -afstand. "Als het naar de ene of de andere kant trekt, is het remmen niet goed uitgebalanceerd", zegt Davis. "Er zou geen corrigerende besturing nodig moeten zijn en de achterkant mag niet uitzwaaien."
Let ook op de duikvlucht van de auto, voegt hij eraan toe. Let op het gevoel van het rempedaal, dat stevig maar niet hard moet zijn, zodat de bestuurder een instinctief gevoel krijgt voor wat de remmen doen. Het pedaal en de remmen moeten goed aangrijpen als je erop stapt en goede feedback geven als je doorgaat met indrukken.
Volg deze tips en je zult snel remmentesten tot een wetenschap hebben. Veilig autorijden!
Volg de links op de volgende pagina voor meer informatie over de stoptijd van voertuigen en andere gerelateerde onderwerpen.
Wat is een goede remafstand?Federale veiligheidsnormen vereisen een remafstand van 70 meter (230 voet) vanaf 100 kilometer per uur (62 mijl per uur) voor lichte voertuigen -- 7.716 pond (3.500 kilogram) brutogewicht - maar auto's stoppen gewoonlijk ver onder dit merkteken.
"De meeste auto's stoppen tegenwoordig prima binnen 125 tot 135 voet (38,1 tot 41,1 meter)", zegt John Davis, gastheer van Motor Week. "De langste afstand zal een zware pick-up zijn, vanwege het gewicht."
Motor Week beschouwt 60 mijl per uur (96,6 kilometer per uur) tot nul in 130 voet (39,6 meter) als het breekpunt tussen goed en slecht remmen, terwijl krachtige of zeer lichtgewicht voertuigen vaak stoppen op minder dan 120 voet (36,6 meter).
Lees meer>
