Wijn zorgt al duizenden jaren voor beweging, maar meestal alleen als de "vloeibare moed" die mensen in staat stelt onkarakteristieke prestaties te leveren, zoals dansen na het drinken van een paar glazen. Het is dus misschien niet verwonderlijk dat investeerders en uitvinders hebben gewerkt aan manieren om wijn om te zetten in brandstof voor het aandrijven van voertuigen. Het is misschien niet zo eenvoudig als roosteren en een heerlijk glas vino door het luik gieten, maar wijn omzetten in autobrandstof werkt echt. Of het binnenkort een levensvatbaar alternatief zal zijn voor gewone benzine op petroleumbasis, is een ander verhaal.
Alcohol is al nuttig als brandstofbron in ethanolvorm, maar er zijn slechts een handvol prototypes en conversies die gebruik maken van specifieke door wijn aangedreven variëteiten. Misschien wel de meest bekende onder de vino-mobielen, om zo te zeggen, is de Aston Martin DB6, bestuurd door Prins Charles van Engeland. Zijn kleine blauwe auto werd hem geschonken door zijn moeder, de koningin van Engeland, op zijn 21e verjaardag en bijna 40 jaar later, in 2008, hielp het bedrijf Aston Martin het om te rijden op brandstof gemaakt van wijn, bio-ethanol genaamd. In 2011 nam de door wijn aangedreven auto de pasgetrouwde prins William en prinses Kate mee op een posthuwelijkse rit voor de menigte fans en fotografen [bron:Engels].
Prins Charles logde tot een paar honderd kilometer per jaar in de auto nadat deze was omgebouwd, en met ongeveer 10 mijl per gallon slurpt de auto ongeveer vier-en-een-halve flessen wijn op, maar stoot naar schatting 85 procent minder uit kooldioxide. De blauwe klassieker van de prins op biobrandstof is behoorlijk milieuvriendelijk. Het vullen van de tank is echter niet alleen een kwestie van voorraden inschenken vanuit de wijnkelder. Het omzetten van wijn in brandstof vereist enige wetenschap, hitte en zorgvuldige behandeling [bron:Engels].
Hoe kan een drank gemaakt van druiven überhaupt brandstof worden en kan het met een paar aanpassingen in elke auto werken?
In tegenstelling tot veel mensen die wijn drinken, hebben auto's die op bio-ethanol rijden tot nu toe geen voorkeur voor rood of wit, druivensoort of zelfs land van herkomst. De meeste soorten die op brandstof zijn omgezet, hebben één ding gemeen:het zijn restjes. Bedrijven zoals Green Fuels, die de biobrandstof voor de auto van Prins Charles hebben bereid, gebruiken wijn die wordt geproduceerd in wijngaarden die niet voor consumptie kunnen worden verkocht. Quota die door de Europese Unie zijn vastgesteld, beperken bijvoorbeeld de hoeveelheid die een wijnmakerij kan produceren, en overtollige hoeveelheden kunnen worden verkocht voor gebruik in alternatieve brandstoffen [bron:Engels].
Brandstof maken van iets dat veilig en plezierig is om te drinken, is een proces dat vergelijkbaar is met het maken van graanalcohol of andere supersterke brouwsels van maneschijn. Als de druiven al zijn vergist tot wijn, kan de wijn verder worden gedistilleerd door te koken. Hoge temperaturen verminderen het vloeistofvolume en behouden het krachtigere alcoholgehalte om een vorm van ethanol te produceren. In het geval van de Aston Martin van de prins was de brandstof ongeveer 85 procent ethanol in combinatie met 15 procent benzine of benzine [bron:monster].
Hoewel sommigen beweren dat elke auto kan worden omgebouwd om op wijnbrandstof te rijden, zijn er niet veel die deze theorie bevestigen. Afgezien van de Aston Martin en een prototype van 270 pk, ontworpen door Lotus, zijn er niet veel veel gepubliceerde casestudy's om de wijdverbreide productie van bio-ethanol te ondersteunen. Motoren en motoren voor huishoudelijke machines gebruiken ook de technologie op basis van gedistilleerde wijn en zelfs bier, maar dit is ook een beetje beperkt in reikwijdte [bron:Stone].
Sommige uitvinders vinden manieren om thuis te distilleren, wat een geweldige manier is om afval en overschotten van het maken van wijn en bier op te gebruiken, maar er is een probleem met de ontvlambaarheid, zoals altijd een risico is geweest sinds de dagen van het maken van zelfgemaakte maneschijn . Distilleerderijen kunnen zeer, licht ontvlambaar zijn. Desalniettemin is het in de Verenigde Staten legaal om duizenden liters alcoholische brandstof op uw eigen terrein te distilleren, zolang u een vergunning krijgt en belooft deze in ondrinkbare of gedenatureerde vorm te produceren [bron:Carpenter].
Hoewel gezegd werd dat de brandstof die voor de auto van prins Charles werd geproduceerd duurder was dan op petroleum gebaseerde brandstof, hoewel niet onoverkomelijk, blijft het een feit:er zijn veel druiven nodig om wijn te maken en zelfs meer gedistilleerde wijn om bio-ethanol te maken. Dus laten we proosten op het idee en hopen dat iemand een briljante methode bedenkt voor het massaal produceren van wijnbrandstof, of wat 'vino-line' zou kunnen worden genoemd.
Ik ben dol op het groene en zelfgekweekte potentieel van het omzetten van wijn in brandstof, maar ik geef toe dat ik Lucy en Ethel (Ethel-nol, snap je?) heb afgebeeld in de druivenstampende aflevering van "I Love Lucy" en kan niet echt inpakken mijn hoofd rond hoeveel druiven het zou kosten om genoeg wijn te vergisten om te distilleren tot voldoende geconcentreerde alcohol om veel voertuigen aan te drijven. Ik zou erg geïnteresseerd zijn in het zien van een grafische weergave waarin vaten petroleumbrandstof worden vergeleken met vaten of flessen vinobrandstof die per auto nodig zijn. Dat zou fascinerend zijn.
