Simpel gezegd, bioraffinage is de omzetting van biomassa om brandstof, warmte, stroom en chemicaliën te produceren. Er zijn tal van argumenten voor bioraffinage als de manier om de toekomst van energie te voorzien, evenals redenen om ons af te vragen of we wel twee keer moeten nadenken over de zich ontwikkelende energiebron.
Biomassa is plantaardig materiaal dat kan worden omgezet in brandstof. Hout is het meest voor de hand liggende voorbeeld:als je een kampvuur hebt gemaakt of een open haard hebt gebruikt, heb je 'biologisch verfijnd'. Grassen, land- en bosbouwresten, algen zijn allemaal voorbeelden van biomassa.
Inhoud
Dus wat zijn de voordelen van het verbranden van hout en sojabonen, in tegenstelling tot de kolen en olie die we zo gewend zijn? Voorstanders wijzen erop dat biobrandstoffen overal kunnen worden verbouwd, waardoor onze afhankelijkheid van buitenlandse olie wordt verminderd.
Er is ook een groot milieuvoordeel:bij het verbranden van biomassa komt CO2 vrij, maar het National Renewable Energy Laboratory legt uit dat wat wordt uitgestoten min of meer gecompenseerd wordt door de koolstofdioxide die de plant tijdens zijn leven heeft opgenomen. Bij de verbranding van fossiele brandstoffen komt CO2 vrij dat al miljoenen jaren vastzit, waardoor het algemene evenwicht van de mondiale atmosfeer verandert.
De meest gebruikelijke route van plantaardig materiaal naar energie is het verbranden in een direct gestookt systeem:de resulterende stoom zet turbines aan en wekt elektriciteit op. Hoewel het niet per se afkomstig is van een plant (het is een bijproduct van rottend organisch materiaal), kan methaangas worden gebruikt bij de productie van biobrandstoffen. Biobrandstoffen kunnen ook worden gebruikt in plaats van petroleumbrandstoffen, voor het aandrijven van auto's en straalvliegtuigen.
Afhankelijk van de manier waarop de biomassa wordt afgebroken, kan deze componentsuikers of waterstof en koolmonoxide opleveren. Wat deze opbrengsten missen in volume, compenseren ze in waarde door tandpastagel, antivries, plastic, lijmen, kunstmatige zoetstoffen, fotografische films, synthetische stoffen en meer te produceren.
Zoveel voordelen aan het gebruik van biomassa voor energie, er zijn ook genoeg redenen om op uw hoede te blijven. De meeste nadelen hebben te maken met de productie van de biobrandstoffen.
Er is een eindige hoeveelheid land die geschikt is voor landbouw op de planeet; meer ervan gebruiken om gewassen te verbouwen voor bioraffinage betekent noodzakelijkerwijs dat er minder ruimte zal zijn om voedsel te kraaien voor hongerige bevolkingsgroepen.
Het kweken van biobrandstofbronnen, of het nu maïs of sojabonen zijn, werkt het beste als een monocultuur - eindeloze velden met exact hetzelfde gewas. Monoculturen zijn extreem kwetsbaar voor ziekten, aangezien elke plant een kloon is van zijn buurman, hebben ze allemaal dezelfde zwakheden. Een slechte ziekteverwekker of een vervelend stuk weer kan een groot aantal consumenten zonder elektriciteit doen zitten.
Bovendien zouden alleen grootschalige operaties in staat zijn om voldoende biomassa te produceren om winstgevend te zijn, zodat lokale boeren buiten de vergelijking zouden vallen.
