Je kunt er met gefronste wenkbrauwen naar kijken en je afvragen waarom Volkswagen ooit de Harlequin zou bouwen, een veelkleurige auto. Wat begon als een kleine promotiestunt, groeide in werkelijkheid uit tot een kunstvorm die opvalt tussen de saaie autokleuren van vandaag. Maar hoe is deze vreemde kleurencombinatie ooit begonnen?
Om te beginnen, het was nooit de bedoeling dat de invloed van de Harlequin de Verenigde Staten zou bereiken. Het idee achter de auto kwam uit een advertentie van een VW Kever uit 1964. De auto had meerdere gekleurde panelen die reclame maakten voor gemakkelijk verwisselbare onderdelen. In 1995 vierde Volkswagen of Europe de lancering van de stadsauto Polo door deze een gemengde kleurstelling te geven met de vier basiskleuren.
De vier kleuren die op Harlequin-auto's werden gebruikt, waren Pistache Green, Ginster Yellow, Tornado Red en Chagall Blue. Oorspronkelijk bestemd voor een productierun van 1.000 eenheden, slaagde Volkswagen erin om 3.100 eenheden voor Europa te maken vanwege een hoger dan verwachte vraag. Dat gaf VW genoeg reden om enkele Harlequin Golfs in Noord-Amerika te produceren.
Dat gezegd hebbende, hoewel de vraag naar Harlequin Volkswagen Golfs groot was, was deze ook klein. Er werden slechts 246 Harlequin Golfs gebouwd voor de Verenigde Staten. Maar zelfs op meer dan 25 jaar oud haalt de auto nog steeds hoge verkoopprijzen vanwege zijn zeldzaamheid.
De Volkswagen Harlequin is een ongelooflijk eigenzinnige auto, maar er zijn een paar interessante weetjes die je misschien nog niet wist. Om te beginnen is er een manier om de originele basiskleur van de auto te bepalen. Als je naar het dak, de rockerpanelen en de C-stijl kijkt, weet je of de auto oorspronkelijk rood, geel, groen of blauw was.
En welke basiskleur de Golf ook had, zou bepalen welke kleur de andere onderdelen waren. The Truth About Cars legt uit dat als de basiskleur rood was, de voordeuren geel waren, de achterdeuren groen en de grille blauw. Dit was echter alleen het geval voor de 264 verkochte auto's in Noord-Amerika. Europese VW Polo's kwamen allemaal in dezelfde configuratie.
Er is zelfs een register gemaakt door een liefhebber van Volkswagen Golf Harlequin, Ross Cupples, waar je deze Harlequins in Amerika kunt vinden. VW bracht de Harlequin-lakbeurt ook terug voor 2021, hoewel dat helaas een eenmalig voorbeeld was.
Nu rest er nog maar één vraag:waren deze Harlequin-auto's wel een succes?
Ondanks hun vreemde kleurenschema en leuke persoonlijkheid, verkochten Volkswagen Harlequins nogal slecht in de Verenigde Staten. Ja, er werden 264 auto's gemaakt, wat elke VW-dealer nul tot twee Harlequins opleverde. Maar de dealers die nul kregen, hadden geluk.
De Harlequin verkocht slecht in de Verenigde Staten, alleen bekend bij een select aantal, inclusief Ross. Zelfs toen ze tijdens de Olympische Spelen van 1996 werden gebruikt, werden enkele van de ooit Harlequins teruggebracht naar een winkel en vervolgens opnieuw gerangschikt zodat ze overeenkwamen met de originele kleur.
Maar dat maakt deze vreemde auto's niet minder bijzonder. Er is tenslotte durf nodig om de grenzen te verleggen van wat een auto kan zijn. Volkswagen probeerde iets, en het ging goed, ons achterlatend met een surrealistische en vreemde kleine hatchback. Een met meer karakter dan welke nieuwe auto dan ook op de weg vandaag.
