Een terugroepactie vindt plaats wanneer een fabricagefout of kwaliteitsprobleem aan het licht komt in een product. Om als een terugroepactie te worden aangemerkt, moet de fout in het product een veiligheidsprobleem zijn voor de gebruikers en kan dit worden veroorzaakt door een onderdeel van het product of door de manier waarop het product is ontworpen of in elkaar is gezet. Kinderspeelgoed en besmet voedsel zijn twee veelvoorkomende categorieën. Auto's zijn dus niet de enige producten die worden teruggeroepen, maar de ernst van een terugroepactie op een populair automodel betekent dat het waarschijnlijk veel in het nieuws zal zijn. Afhankelijk van hoe een autofabrikant ervoor kiest om met een terugroepsituatie om te gaan, kan het bedrijf eruit komen te zien als een held of een schurk. Kortom, het is waar dat autofabrikanten een bekend defect vaak een tijdje kunnen negeren. Maar dat betekent niet dat ze er voor altijd mee wegkomen. Laten we het uitleggen.
Een autofabrikant wordt zich meestal, maar niet altijd, vrij snel bewust van een probleem met de kwaliteitscontrole. Over het algemeen komen mensen naar de servicecentra van de dealers met vergelijkbare mysterieuze symptomen. Zodra de gegevens zich beginnen op te stapelen, bekijkt het autobedrijf de situatie en probeert te achterhalen wat er is misgegaan en hoe dit te verhelpen. Vervolgens hebben ze twee keuzes:ze kunnen een vrijwillige terugroepactie uitgeven, waarbij eigenaren van de getroffen auto's worden gewaarschuwd om naar hun dichtstbijzijnde dealer te gaan en het gratis te laten repareren. Of ze kunnen hopen dat het probleem gewoon verdwijnt.
Het probleem gaat nooit echt weg. In plaats daarvan grijpt de overheid in. De National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA) is de overheidsinstantie die de kwaliteit en veiligheid van auto's in de gaten houdt. Als u een auto bezit waarvan u denkt dat het een veiligheidsgerelateerd defect is en u denkt dat de mensen bij het servicecentrum van uw dealer het niet serieus nemen, is de volgende stap om contact op te nemen met de NHTSA. De NHTSA bekijkt elke klacht die ze ontvangen, maar er zijn geen vaste criteria voor een volledig onderzoek; het wordt per geval bekeken. Hoe meer klachten de NHTSA ontvangt over een specifiek probleem, hoe groter de kans dat ze het onderzoeken. Als de NHTSA ontdekt dat de auto niet voldoet aan de minimale federale veiligheidsnormen, of dat er een veiligheidsfout is in verband met de fabricage van de auto, kan de overheid het autobedrijf dwingen een terugroepactie uit te voeren.
Dus waarom zou een autofabrikant naar voren komen en een vrijwillige terugroepactie uitgeven als er een kans was dat ze ermee weg konden komen? Terugroepen van auto's zijn immers zo gewoon dat de meeste mensen er niet bij stilstaan [bron:Gorzelany]. Het is namelijk in het belang van de fabrikant om defecte auto's van de weg te krijgen en te repareren voordat ze ongevallen, verwondingen of doden veroorzaken. En als de overheid ontdekt dat de fabrikant de gebreken probeerde te verbergen of op een andere manier oneerlijk was over veiligheidskwesties die terugroepacties waard zijn, kan het bedrijf strafrechtelijk vervolgd worden, hoge boetes en tonnen onflatteuze krantenkoppen.
