Het elliptische vleugelontwerp van de Spitfire zorgde voor uitstekende manoeuvreerbaarheid, waardoor hij de meeste andere jagers van zijn tijd voorbij kon gaan en te slim af was. Dit was vooral belangrijk tijdens de vroege stadia van de Tweede Wereldoorlog, toen de Spitfire vaak in de minderheid was dan Duitse jagers.
Snelheid
De Spitfire was een van de snelste jagers van zijn tijd, met een topsnelheid van meer dan 550 km / u. Dit gaf het de mogelijkheid om vijandelijke vliegtuigen die probeerden te ontsnappen in te halen en aan te vallen.
Bewapening
De Spitfire was doorgaans bewapend met acht machinegeweren van .303-kaliber, wat hem een krachtige klap gaf. Deze kanonnen waren effectief tegen zowel vijandelijke vliegtuigen als gronddoelen.
Duurzaamheid
De Spitfire was een zeer robuust en duurzaam vliegtuig, dat veel schade kon weerstaan. Dit was gedeeltelijk te danken aan de volledig metalen constructie en het gebruik van bepantsering in kritieke gebieden.
Piloten
De Spitfire werd gevlogen door enkele van de beste piloten ter wereld, waaronder toppers als Douglas Bader, Adolf Galland en James Edgar "Johnnie" Johnson. Deze piloten waren zeer bekwaam en ervaren en wisten het maximale uit de mogelijkheden van de Spitfire te halen.
Samenvattend was de Spitfire een zeer manoeuvreerbaar, snel, goed bewapend, duurzaam en goed bestuurd vliegtuig. Deze factoren samen maakten het tot een van de meest effectieve gevechtsvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog.
