Het zijn een aantal fascinerende maanden geweest om de evolutie van de Amerikaanse federale regelgeving te volgen. Begin september keurde de Tweede Kamer een AV-wet goed met ongekende tweeledige steun (samenvatting hier te vinden). Vandaag ontwikkelt de Senaat een soortgelijk wetsvoorstel dat binnenkort ter stemming zal worden gebracht (samenvatting vindt u hier). Ondanks de sterke politieke steun op federaal niveau, is er een aanzienlijke terugslag geweest van de vrachtwagenindustrie (die in deze wetsvoorstellen werd genegeerd) en de lokale en deelstaatregeringen (die van bepaalde verantwoordelijkheden zijn uitgesloten).
In plaats van me te concentreren op de bezwaren, denk ik dat het de moeite waard is om de historische betekenis van het vaststellen van federale AV-voorschriften te vieren. Overheden over de hele wereld worstelen met het reguleren van autonome voertuigen, een technologie die voortdurend in ontwikkeling is. De strijd is geweest:hoe kan de overheid passende bescherming bieden, terwijl technologische vooruitgang/innovatie mogelijk blijft? Ik denk niet dat er een perfect antwoord is, maar ik prijs de VS voor het proberen! Bovendien is dit een positieve stap in de richting van het vermijden van de "lappendeken van regelgeving" die zich op het niveau van de staat heeft voorgedaan.
Ook andere regeringen hebben leidende posities ingenomen. Het Verenigd Koninkrijk (VK) heeft een 14 pagina's tellende gedragscode opgesteld voor testen op wegen en openbare plaatsen in het VK; de praktijkcode is niet-wettelijk en ontwikkeld om verantwoord testen te bevorderen. Estland staat zelfrijdende voertuigen toe zolang er op elk moment een bestuurder beschikbaar is om de controle over te nemen (bron). Duitsland heeft ethische richtlijnen opgesteld voor voertuigen zonder bestuurder, en Japan staat ook het testen van voertuigen zonder bestuurder toe met belangrijke voorwaarden (bron). Ten slotte heeft Singapore voorschriften opgesteld die onder meer het aantonen van "basisveiligheid en capaciteiten door veiligheidsbeoordelingen te ondergaan voordat ze zelfs op de weg worden uitgeprobeerd." Singapore eist ook robuuste plannen voor ongevallenbeperking, gelicentieerde chauffeurs, beperkte testlocaties en logboekregistratie van reisgegevens (bron).
Het is duidelijk dat we ons in de vroegste fase van de ontwikkeling van regelgeving voor voertuigen zonder bestuurder bevinden, maar laten we deze overheidsinstanties prijzen voor hun leiderschap. Vrijwel elke overheidsinstantie die regelgeving heeft vrijgegeven, erkende dat ze moeten worden aangepast naarmate de technologie verder wordt ontwikkeld en begrepen. Laten we er ook voor zorgen dat de overheidsinstanties feedback krijgen van alle relevante belanghebbenden (particuliere industrie, universiteiten, lokale en staatsoverheden, de gehandicaptengemeenschap, enz.).
Zijn er andere regelgevende kaders die het vermelden waard zijn? Zijn er nog andere industrieën die goede voorbeelden geven van de regelgeving voor voertuigen zonder bestuurder? Regelgeving van andere landen die het vieren waard is?
