Stuurbekrachtigingssystemen helpen bestuurders bij het bewegen van de wielen voor een soepel, moeiteloos draaigevoel. Zonder stuurbekrachtiging kost het manoeuvreren van voertuigen rond obstakels een aanzienlijke inspanning, vooral bij lage snelheden. Feedback van het stuurbekrachtigingssysteem stelt bestuurders in staat om het rijoppervlak goed te meten en adequaat te reageren op veranderingen in de rijbaan. Stuurbekrachtiging is voortdurend geëvolueerd om gelijke tred te houden met de technologische vooruitgang in gemeenschappelijke automobielconstructies. Hoewel stuurbekrachtiging begon als een hydraulisch systeem, is het tegenwoordig langzaam uitgegroeid tot een elektronisch systeem. Verdere verbeteringen zullen verandering blijven stimuleren naarmate auto's evolueren.
Het hydraulische stuurbekrachtigingssysteem maakt gebruik van vloeistof die wordt verplaatst door een pomp die wordt bestuurd met een poelie. Terwijl bestuurders aan het stuur draaien, laat een klep vloeistof in het systeem stromen om de wielen te laten draaien. De snelheid van de klepopening valt samen met het momentum van het voertuig om ervoor te zorgen dat de bestuurder altijd de juiste hoeveelheid input van dit systeem krijgt.
In oudere voertuigen kunt u met het hydraulische systeem de auto besturen met behulp van de volgende onderdelen:
Om de hydraulische componenten in goede staat te houden, moeten chauffeurs leren stuurbekrachtigingsvloeistof te controleren. Gelukkig houdt het vloeistofcontroleproces bij de meeste voertuigen met dit type stuursysteem alleen in dat de dop op het reservoir wordt verwijderd. De peilstok aan de onderkant van de dop geeft duidelijk het vloeistofpeil aan. Andere voertuigen kunnen voorzien zijn van niveau-indicatormarkeringen aan de buitenkant van het reservoir voor snelle controles door de eigenaar. Om lekkages te diagnosticeren bij het opsporen van vloeistof op de oprit, moeten bestuurders ook leren welke kleur stuurbekrachtigingsvloeistof in hun voertuig is.
Helaas, net toen bestuurders begonnen te leren wat stuurbekrachtiging is en hoe het werkt, gingen fabrikanten over op het upgraden van het systeem. Toen voertuigen steeds meer overgingen op het gebruik van volledig elektronische systemen, was het immers van vitaal belang dat het stuurbekrachtigingssysteem een upgrade kreeg die hydraulische en elektrische bedieningselementen vermengde. Gelukkig werkt het hybride systeem, met uitzondering van de pomp, grotendeels hetzelfde als de hydraulische componenten.
Het belangrijkste verschil is dat de pomp een elektromotor gebruikt voor kracht in plaats van een poelie te gebruiken die op de motor is aangesloten. Het grootste voordeel was dat het stuurbekrachtigingssysteem kon blijven draaien met de motor uit om bestuurders te helpen bij het manoeuvreren van een vastgelopen voertuig. De ontwikkeling van een hybride systeem maakte ook de weg vrij voor de creatie van een volledig elektrisch stuursysteem.
Toen voertuigen steeds meer gingen vertrouwen op sensoren om verschillende systemen te besturen en te bewaken, leek de ontwikkeling van een volledig elektronisch stuurbekrachtigingssysteem een natuurlijke stap voorwaarts. De elektrische stuurbekrachtiging houdt voortdurend de functie van de versnelling en de stuurkolom in de gaten om te bepalen of de bestuurder assistentie nodig heeft. Als de bestuurder hulp nodig lijkt te hebben, past het systeem een koppel toe waardoor de wielen iets meer draaien om het traject van het voertuig te corrigeren.
Op veel voertuigen kunnen bestuurders de hoeveelheid input die door het systeem wordt geleverd aanpassen door een knop op het dashboard te activeren. Hoewel het volledig elektronische systeem een aantal fail-safes in de software heeft ingebouwd, behoudt het ook een mechanisch back-upsysteem. Het mechanische systeem kan worden geactiveerd als de auto plotseling alle kracht verliest of als een van de bedieningscomponenten uitvalt.
Voertuigfabrikanten lijken blij te zijn met het beheersen van de vraag:"Hoe werkt stuurbekrachtiging", op moderne voertuigen. In plaats daarvan is de aandacht gericht op de mogelijkheid om bestuurders de mogelijkheid te bieden om de overbrengingsverhouding in het stuurhuis in een oogwenk te veranderen. Het strakker of losser maken van de besturing kan bestuurders ondersteunen die hun voertuig willen gebruiken voor een aantal toepassingen, variërend van woon-werkverkeer op werkdagen tot circuitraces in het weekend. Bestuurders kunnen kiezen uit een aantal modi die aansluiten op de stabiliteitscontrolesystemen, terwijl de versnellingsgrootte en reactietijden worden gewijzigd.
Fabrikanten willen zich ook concentreren op het veranderen van de manier waarop het systeem reageert, afhankelijk van de totale stuurhoek van het voertuig. De stuurhoek en snelheid van het voertuig onthullen een enorme hoeveelheid informatie over het controleniveau van de bestuurder. Bij het ontvangen van een alarmerende combinatie van uitlezingen, kunnen de elektronische bedieningselementen van het voertuig de versnelling van het stuurhuis veranderen of het remsysteem activeren om de bestuurder te helpen het voertuig stabiel te houden. Fabrikanten hopen dat deze systemen aanrijdingen en andere gevaarlijke incidenten zullen helpen verminderen om hun chauffeurs veilig te houden, ongeacht de wegomstandigheden.
