De weg voor linkshandigen, in deze overweldigend rechtshandige wereld waarin we leven, is nooit gemakkelijk geweest om te reizen. Vooral, zo lijkt het, als het gaat om rijden op een echte weg.
Natuurlijk, linkshandigen banen zich meestal net zo goed een weg door het leven als de rest van ons. Mozart en Beethoven, Michelangelo en da Vinci, Gates en Zuckerberg, Clinton en Obama hebben dat allemaal bewezen.
Maar laten we eerlijk zijn. Een meest vertrouwde sidekick wordt geen "linkerhand" genoemd. Mensen die op twee linkervoeten uit het linkerveld strompelen ... ja, je wilt er geen deel van uitmaken.
Dagelijkse taken zoals schrijven kunnen een absolute puinhoop zijn voor linkshandigen. Een blikje openen met een handblikopener? Een schaar gebruiken? Een nachtmerrie.
Er zijn allerlei onderzoeken gedaan naar handigheid en sterfte, waarbij vroeg onderzoek (25 jaar of ouder) suggereert dat linkse mensen jonger sterven. Die bevindingen zijn sindsdien ronduit betwist, en zelfs door veel geleerden verdisconteerd. Maar er duiken voortdurend nieuwe onderzoeken op die aantonen dat linkshandigen op zijn minst meer vatbaar zijn voor ongevallen, zowel op de weg als daarbuiten.
Dus, terug naar autorijden:niets is ooit volledig bewezen, maar voor de zekerheid is het misschien het beste om wat voorzichtiger te zijn, linkshandigen.
Uit een onderzoek van een verzekeringsmaatschappij in het Verenigd Koninkrijk vorig jaar bleek dat linkshandige bestuurders meer ernstige ongevallen krijgen dan rechtshandigen, en vaker te hard rijden. Die enquête houdt misschien niet wetenschappelijk streng toezicht. Maar dat betekent niet dat het niet goed is.
En met rechts bedoelen we correct.
"Ik denk dat linkshandigen waarschijnlijk meer ongelukken hebben omdat het een rechtshandige wereld is. Dat verklaart waarschijnlijk het meeste", Howard Kushner, een historicus van geneeskunde en neurowetenschappen, en de auteur van "Aan de andere kant:linkerhand, Rechterhersenhelft, psychische stoornis en geschiedenis", zegt.
Misschien komen we het dichtst bij een echt antwoord op linkshandigen en autorijden uit een onderzoek van psycholoog Stanley Coren, de auteur van het boek uit 1993, "The Left-Hander Syndrome:The Causes and Consequences of Left-Handedness." Coren wijst op een reflexactie die kan werken tegen linkshandige bestuurders, in ieder geval op plaatsen waar auto's aan de rechterkant van de weg rijden (wat natuurlijk het grootste deel van de wereld is).
In zijn studeerkamer gooide Coren schuimrubberen ballen naar mensen, van wie de meesten reflecterend probeerden de bal te blokkeren met hun niet-dominante hand. Dat zou slecht nieuws zijn als het tijdens de spits op de snelweg zou gebeuren.
Van Coren in het augustus 1992 nummer van het American Journal of Public Health:
"Om deze reflex te relateren aan verkeersongevallen, stelt u zich voor dat de handen een stuur vasthouden en dat er een plotseling incident is dat de defensieve reflex van de bestuurder activeert. Voor de rechtshandige, met de linkerhand hoog en de rechterhand laag gehouden, het stuur draait met de klok mee en de auto zwenkt naar rechts, van de weg af of in langzamer rijdend verkeer . Voor linkshandigen gebeurt het omgekeerde, en de auto buigt naar links in het tegemoetkomende verkeer."Cornell-psycholoog Daniel Casasanto ziet dat als een volledig plausibele verklaring vanwege iets dat 'aanpak en vermijdingsacties' wordt genoemd, die fysiek zijn getraceerd in een soort emotionele kaart van de hersenen. Lange tijd werd gedacht dat de "aanpak"-emoties (dingen zoals geluk) zich in de rechterkant van de hersenen verzamelden. De vermijding (walging, angst) zat links.
Maar een paar jaar geleden ontdekten wetenschappers dat die emoties volledig werden omgedraaid in de hersenen van linkshandigen. De benaderingsemoties - je zou dat de 'goede' kant kunnen noemen - waren aan de linkerkant. De slechte (de vermijdingsemoties) zaten aan de rechterkant.
Voor het linkshandige brein is links goed. Rechts is slecht.
"De manier waarop we emoties conceptualiseren, hangt af van de manier waarop we onze handen gebruiken om met de wereld om te gaan. Dat is geen theorie die iemand een paar jaar geleden had voorgesteld", zegt Casasanto. "We weten dat het waar is, want dit:'Rechts is goed, links is slecht' dat in alle talen en culturen wordt gevonden, wordt ook in het onbewuste gevonden, in de geest van rechtshandigen. Maar precies het tegenovergestelde wordt gevonden bij linkshandigen ', ondanks alles wat taal en cultuur ons vertellen."
Terug naar de weg:als een linkshandige bestuurder iets slechts ziet op de weg voor hem, suggereert Casasanto, dan activeert dat een vermijdingsmechanisme in de hersenen. Voor de linkerhand gaat de rechterhand omhoog om te vermijden, ofwel het wiel aanvankelijk naar links te duwen (tegen de klok in) of, zelfs kort, meer trekkracht toe te staan van de dominante, linkerhand (opnieuw, tegen de klok in). Dat zou, als het waar is, problemen op de weg kunnen opleveren.
(Als het vreemd lijkt dat je iets zou vermijden of iets zou proberen te blokkeren met je niet-dominante hand, stelt Casasanto voor om meer op een "zwaard en schild" manier te denken. Het zwaard is in je dominante hand. Het schild is in de andere een.)
In plaats van helemaal Mad Max te gaan om deze dingen uit te testen in een echte wereld, blijft dit allemaal een hypothese. Maar het is een intrigerende. Als een beetje eng voor linkshandigen.
We kunnen soms veel te veel belang hechten aan handigheid. Zoals oogkleur of huidskleur, op welke manier je een bal gooit, maakt je uiteindelijk niet min of meer menselijk.
"Verschillen, verschillende eigenschappen zoals handigheid, oogkleur, andere dingen waardoor mensen er anders uitzien", zegt historicus Kushner, "... we moeten ze niet te veel belasten met een soort diepere betekenis dan ze in werkelijkheid doen. "
Toch zit er een betekenis in. Het is belangrijk om erachter te komen waarom sommige mensen naar links gaan en anderen naar rechts, waarom en hoe verschillende mensen denken wat ze doen. Daarom kijken wetenschappers er al eeuwen naar.
"Het is belangrijk omdat de manier waarop we omgaan met onze omgeving een groot deel uitmaakt van hoe we leren", zegt Casasanto. "En onze handen zijn een heel belangrijk raakvlak tussen de persoon en de wereld."
Dat is nu interessantEen vraag waar wetenschappers al lang mee worstelen, is waarom linkshandigen slechts ongeveer 10 procent van de wereldbevolking uitmaken. Een studie uit 2012 van de Northwestern University biedt deze theorie:"Hoe socialer het dier - waar samenwerking hoog in het vaandel staat - hoe meer de algemene bevolking naar één kant zal neigen", vertelde wiskundige Daniel Abrams, de auteur van het onderzoek, aan WordsSideKick.com. "De belangrijkste factor voor een efficiënte samenleving is een hoge mate van samenwerking. Bij de mens heeft dit geresulteerd in een rechtshandige meerderheid."
