Een samenvoeging met ritssluiting is wanneer auto's in een rijstrook die eindigt een bocht nemen om in te voegen in de volgende open rijstrook zonder te stoppen. Een zipper merge is gebaseerd op het idee dat de auto's in de open rijstrook zullen vertragen en bestuurders in de sluitstrook zullen aanmoedigen om op de samenvoegpunten naar de open rijstrook te gaan. In de spits lijkt dit een vanzelfsprekend goed en veilig idee. Dat is de theorie en het is afhankelijk van het geduld en de hoffelijkheid van de bestuurder. Laten we eens kijken naar wat de experts denken. Hier zijn enkele van de voor- en nadelen van het samenvoegen van ritsen.
Deskundigen zijn het erover eens dat zo ver mogelijk naar het gedefinieerde invoeggebied rijden en vervolgens om de beurt invoegen op de open rijstrook, beter en veiliger is voor de verkeersstroom. Verkeersingenieurs zijn het er zelfs over eens dat de samenvoeging van de ritssluiting, waarbij auto's van zowel de eind- als de open rijstrook om beurten één voor één doorgaan, het aantal ongelukken vermindert. Eén staat heeft de wet voor het samenvoegen van ritssluitingen al gemaakt en andere staten zullen dit voorbeeld volgen.
De juiste manier van werken is dat auto's in de sluitstrook meerijden en vervolgens naadloos overgaan in de open rijstrook op de plaats waar de twee rijstroken samenkomen. Sommige automobilisten op de open rijstrook vinden auto's op de afsluitende rijstrook die op het laatste moment proberen in te voegen nogal onbeleefd. Ze zouden geen enkel recht moeten hebben om te verwachten dat ze worden binnengelaten en hun best doen om ze niet binnen te laten. Voor sommige chauffeurs is het samenvoegen van de rits een moeilijk concept om te omarmen. Daardoor is het moeilijk manoeuvreren in vastgelopen verkeer op de snelweg. De meeste chauffeurs beschouwen het samenvoegen van ritsen als naar binnen duwen en niet als een logisch, ordelijk en veilig onderdeel van de verkeersstroom.
Het idee is om beide rijstroken met dezelfde snelheid soepel te laten rijden, wat essentieel is voor de verkeersveiligheid. De ritssluiting kan de opstoppingen op snelwegen verlichten door een vlotte, gelijkmatige doorstroming van het verkeer te behouden. Een ander voordeel is dat het helpt bij het beheersen en handhaven van de snelheid waarmee een file zich voortbeweegt. Daardoor beweegt het verkeer voor alle chauffeurs redelijk. Deze beweging verlicht de congestie op kruispunten in de stad, nabij opritten van snelwegen, veroorzaakt door auto's die de snelweg op willen. Bovendien vermindert het verminderen van het snelheidsverschil tussen het samenvoegen van de rits bij het sluiten en het openen van de rits de filetijd met maar liefst 40 procent.
Rijden op de snelweg in het verkeer brengt menselijke emoties met zich mee. Men kan er niet op vertrouwen dat ze in de beste tijden rekening houden met hun medeburen, laat staan tijdens de spitsuren. Naleving is wat de zipper-fusie nodig heeft en waar het op vertrouwt om effectief te zijn. Een ander probleem is dat goedbedoelende automobilisten in de afsluitende rijstrook proberen in te voegen voordat de rijstrook wordt afgesloten. Dit heeft vaak geleid tot onverwachte spatbordbuigingen en zelfs verkeersongevallen.
Omdat alle bestuurders op de sluitstrook vroeg invoegen, blijft de sluitstrook leeg voor auto's om naar beneden te rijden en vervolgens in te voegen. Daardoor lijken ze niet op hun beurt in het verkeer te willen wachten en proberen ze vooruit te komen in de file. Dit heeft tot gevolg dat automobilisten met een open rijstrook geen ruimte overlaten voor automobilisten met een gesloten rijstrook om in te voegen. Overstuur bestuurders van open rijstroken beschuldigen bestuurders die ritsen samenvoegen ervan kotters te zijn en dat ze verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van een kettingreactie van bestuurders die voorkomen dat ze samenvoegen, waardoor de file-back-up wordt verergerd.
Hoewel bestuurders met een open rijstrook waarschijnlijk het recht hebben, is toegeven het veiligst. Het uiteindelijke resultaat is dat we allemaal veilig en wel thuiskomen, en misschien iets eerder.
