Elke 40 seconden wordt er in de Verenigde Staten een auto of vrachtwagen gestolen, wat neerkomt op een totaal van iets minder dan 800.000 gestolen voertuigen per jaar. In 2009 werden 258 van elke 100.000 auto's gestolen [bron:Insurance Information Institute]. Maar terwijl sommige van die auto's door criminelen worden gestolen voor hun eigen vervoer, en andere worden gestolen door tieners die op zoek zijn naar een joyride, worden veel auto's opgetild door professionele dieven. In plaats van de auto's te dumpen als de rit voorbij is, brengen deze pro's ze naar winkels , illegale garages waar monteurs auto's demonteren en voor onderdelen verkopen. Het is moeilijk vast te stellen hoeveel gestolen auto's door professionele dieven zijn buitgemaakt. Volgens recente schattingen ligt het cijfer op ongeveer 25 procent [bron:National Highway Traffic Safety Administration].
De professionalisering van autodiefstal begon in de jaren '70, toen de georganiseerde misdaadsyndicaten de zaken van autodiefstal van de amateurs begonnen over te nemen. Autodiefstallen bereikten in dat decennium epidemische niveaus. In 1978 werden bijvoorbeeld 1 miljoen auto's gestolen in de Verenigde Staten [bron:Amerikaanse senaat]. Het was toen dat er in het hele land illegale winkeltjes opengingen, wat uiteindelijk leidde tot hoorzittingen van het Congres en een reeks federale wetten die erop gericht waren de nieuwe trend te stoppen. In New York City in de jaren 70 schatte de NYPD dat 55 procent van alle auto's die in de stad werden gestolen uiteindelijk in stukken werden gehakt voor onderdelen [bron:Amerikaanse senaat].
Autodiefstallen zijn in de Verenigde Staten de afgelopen drie decennia zelfs gedaald. In 2006 werden auto's elke 26 seconden gestolen, maar het aantal diefstallen daalde van 2008 tot 2009 met 17 procent [bron:Insurance Information Institute].
Ondanks de inspanningen van de wetshandhaving zijn de chopshops echter nog steeds springlevend in de Verenigde Staten, Canada, Latijns-Amerika, Europa en Japan. In de Verenigde Staten wordt elk jaar slechts 12,4 procent van de gestolen autozaken gesloten en veel van de auto's die niet worden gevonden, komen terecht in professionele autodiefstalringen [bron:Insurance Information Institute]. Het is natuurlijk onmogelijk om te zeggen hoeveel van die ontbrekende voertuigen uiteindelijk worden gehakt voor onderdelen. Als de autoriteiten wisten wat er met hen gebeurde, zouden meer zaken worden gesloten.
Dus wat is precies het doel van een chop shop? In een notendop verbergen ze de identiteit van gestolen auto's en draaien ze snel om en verkopen ze met winst. Sommige worden onafhankelijk gerund en andere maken deel uit van grotere criminele netwerken zoals bendes en de maffia. Lees verder om erachter te komen hoe deze illegale hakselaars een gestolen auto binnen een paar uur in keihard geld kunnen veranderen.
Echte winkeltjes zijn niet zoals we die in de films zien -- enorme magazijnen met rijen dure sportwagens en teams van monteurs die vonken laten vliegen terwijl ze aan het werk zijn. Om te blijven werken, moeten chopshops discreet zijn en detectie door de autoriteiten vermijden. De politie pakt soms grote winkeltjes op, zoals een die eind 2010 werd overvallen in de staat Washington en die onderdelen van 40 verschillende auto's bevatte [bron:Sky Valley Chronicle]. Maar de meeste winkels opereren vanuit kleine huizen, woongarages of onopvallende commerciële ruimtes [bron:Amerikaanse senaat]. Snel schakelen is het doel. Auto's worden binnen een paar uur ingenomen, uit elkaar gehaald en weggebracht.
Chopshops zijn vaak verbonden met georganiseerde misdaadsyndicaten [bron:Statistics Canada]. Kleine individuele winkels maken deel uit van een groter netwerk van dieven en illegale bergingsbedrijven. De dieven stelen auto's, vaak volgens een lijst van de hakselaar of de bergingswerf [bron:Onishi]. Ze kunnen ook auto's meenemen die niet op de lijst staan en proberen ze te omheinen (een snelle, illegale ruil voor contant geld doen) [bron:Statistics Canada]. De chopshops zullen dan de auto's demonteren en de onderdelen afleveren bij de bergingswerf om te worden verkocht, hoewel ze in sommige gevallen de onderdelen zelf zullen verkopen [bron:Amerikaanse senaat].
De mecaniciens van een hakselaar kunnen een auto in slechts één of twee uur in zijn onderdelen demonteren, met minimale training. Het demonteren van de auto kan zeer winstgevend zijn, aangezien de prijs van de vervangingsonderdelen van een hele auto meestal veel hoger is dan de inruilwaarde van de auto [bron:McClearn]. De winstmarge neemt toe voor oudere modeljaren, omdat legitiem geborgen onderdelen moeilijker te vinden zijn naarmate de auto's moeilijker te vinden zijn. Meestal richten chopshops zich meer op het verkopen van carrosseriepanelen dan motorcomponenten [bron:Pittsburgh Police].
Dus hoe is het gedaan? Monteurs verwijderen persoonlijke spullen en kentekenplaten uit de auto en vernietigen ze. Vervolgens maken ze de voorkant van de auto in één stuk los van het frame - inclusief het spatbord en de motorkap. Vervolgens sneden ze de voorruit eruit en ontgrendelden de deuren en stoelen (die bij veel auto's met slechts vier bouten worden vastgehouden). Met een acetyleentoorts sneden ze de daksteunen aan de voorkant door en sneden vervolgens door de vloer onder het stuur. Het dashboardgedeelte (of de "kap") is vooral waardevol voor de airbags, die meestal niet intact worden gelaten in autowrakken. Het achterste gedeelte van de auto, met het dak eraan bevestigd, blijft heel [bron:Amerikaanse senaat].
Wat wordt er nog meer gehakt?Gestolen auto's en vrachtwagens kunnen big business zijn, maar het is ook bekend dat chopshops meer onconventionele voertuigen stelen. Onderdelen van tractoraanhangers zijn uiterst waardevol, omdat ze minder identificerende registratienummers hebben dan auto's. Hetzelfde geldt voor bouwmachines [bron:Amerikaanse senaat]. Alles, van motorfietsen en ATV's tot boten, komt terecht in chopshops [bron:Davis en Susko].
Chopshops hebben verschillende mogelijkheden om onderdelen te verkopen. Sommigen komen op de zwarte markt terecht. Maar ze lossen ook onderdelen via legitieme kanalen, hetzij door ze te verkopen aan monteurs of bergingsbedrijven die een oogje dichtknijpen, of via hun eigen bergingsbedrijven die legitiem lijken voor het publiek. Om te voorkomen dat die onderdelen worden getraceerd naar de gestolen auto's, kunnen ze de serienummers die ze identificeren vervalsen of verbergen.
Automotoren en transmissies worden weliswaar voor een goede prijs verkocht, maar worden vaak vernietigd of gedumpt. Hetzelfde geldt voor het frame van de auto. Die onderdelen zijn getagd met voertuigidentificatienummers (VIN's) in auto's die na 1981 zijn geproduceerd [bron:Carfax]. VIN's, unieke nummers die aan elke nieuw geproduceerde auto worden toegekend, zijn een probleem voor chopshops. Het VIN helpt de politie onder meer bij het opsporen van gestolen voertuigen en hun onderdelen. Chopshops gaan op verschillende manieren om met VIN's. Sommigen dumpen gewoon de onderdelen met het nummer nadat ze de VIN's met een fakkel hebben verbrand om bewijsmateriaal te vernietigen. Sommige etsen valse nummers in de onderdelen met behulp van speciaal gereedschap. Anderen kopen autowrakken op bergingsveilingen zodat ze het VIN van de autowrak kunnen gebruiken voor de onderdelen van de gestolen auto [bron:Amerikaanse senaat].
Sommige chopshops worden creatiever en vervangen het VIN van een gestolen auto volledig, zodat de auto intact kan worden verkocht, niet voor onderdelen. Dit proces heet re-Vinning . Exploitanten van hakselaars kopen auto's op bergingsveilingen die zijn vernietigd door ongevallen of branden. Chopshops willen deze voertuigen vooral voor hun VIN's. Zodra ze de auto en het VIN hebben, stelen ze een auto van hetzelfde merk en model. Vervolgens kunnen ze de VIN-platen (te vinden in de deur en op het dashboard) op de twee auto's omwisselen en beweren dat ze een getotaliseerde auto hebben gerepareerd [bron:Statistics Canada]. Een andere methode, genaamd een "body switch ," vereist het nemen van het frame van de totale auto en het gebruik van onderdelen van de gestolen auto om de beschadigde onderdelen te vervangen en de auto bruikbaar te maken [bron:Amerikaanse Senaat].
Auto's die opnieuw gevinned zijn, worden vaak uit hun land van herkomst verscheept met behulp van vervalste douanedocumenten. Ze worden vervolgens in het buitenland verkocht, hetzij op de zwarte markt of in de open lucht [bron:Statistics Canada]. De markt voor auto's in onderontwikkelde landen is de afgelopen jaren toegenomen. Landen in Latijns-Amerika, Oost-Europa, Azië, Afrika en het Midden-Oosten hebben allemaal een grote vraag naar geïmporteerde auto's. Zodra de auto's zijn geëxporteerd, is het buitengewoon moeilijk voor wetshandhavers om ze op te sporen [bron:McClearn]. Dit is nog een reden waarom zoveel gestolen auto's niet worden teruggevonden.
Bronnen :
