Bij het onderzoeken van auto's en je hoort voor het eerst de term 'luchtgordijn', beelden van airbags die bij een botsing uit autoruiten worden geactiveerd, komen misschien voor de geest. Of je denkt misschien aan een innovatie die lucht gebruikt om delen van de cabine van de auto te scheiden voor meer comfortabele klimaatregelingen of om de soundtrack van de kinderfilms achterin te behouden. Als dat zo is, heb je het mis. In plaats daarvan is het een kwestie van brandstofverbruik en aerodynamica.
Luchtgordijnen zijn slechts een van de vele ontwerptools die autofabrikanten gebruiken om de aerodynamica van een voertuig te verbeteren. Andere ontwerpelementen die de aerodynamica verbeteren, zijn onder meer "lipspoilers, voordiffusors, luchtsplitters, zijschorten, gebeeldhouwde carrosseriepanelen en canards." Wees niet te streng voor jezelf als je niet weet wat luchtgordijnen zijn, want J.D. Power vertelt ons dat "luchtgordijnen een relatief nieuwe benadering zijn om de aerodynamica te verbeteren."
Veel van het onderzoek naar aerodynamica begon met autoraces op hoog niveau, zoals de Formule 1 en NASCAR. Volgens J.D. Power was de Ford Mustang echter de eerste 'mainstream'-auto die luchtgordijntechnologie gebruikte om de aerodynamica te verbeteren.
De eerste aanwijzing dat een auto een luchtgordijn heeft, is de aanwezigheid van luchtinlaten op het voorpaneel dicht bij de voorbanden. Deze luchtinlaten voeden verticale sleuven in het binnenspatbord die zijn ontworpen om een luchtlaag langs de voorwielen te dwingen, waar het de draaiende wielen afschermt van de luchtstroom als de auto er doorheen rijdt.
Luchtgordijnen zijn effectief, maar om te begrijpen waarom, moet u begrijpen hoe lucht rond een auto stroomt terwijl deze erdoorheen rijdt. Dus het eerste wat we ons voorstellen is natuurlijk dat lucht de voorkant van het voertuig raakt en dan omhoog glijdt over de motorkap en rond de voorspatborden. Als het daar zou eindigen, zou aerodynamica helemaal niet ingewikkeld zijn.
Omwille van de discussie over luchtgordijnen, zullen we geen rekening houden met de aerodynamische effecten van zijspiegels, ruitenwissers, deurgrepen en de nachtmerrie van turbulentie als de lucht de achterkant van de auto verlaat. In plaats daarvan is de turbulentie die wordt gecreëerd door de draaiende wielen relevant voor onze discussie. Terwijl de banden en wielen van een auto draaien, creëren ze een draaikolk die de lucht die langs de zijkant van het voertuig stroomt onderbreekt.
Lucht die door de inlaten van het dashboard van de auto en door de verticale spleten van het binnenspatbord net voor de voorbanden naar buiten wordt geperst, creëert een luchtgordijn. Dit luchtgordijn fungeert als een barrière tussen de draaiende wielen van de auto, die turbulentie veroorzaken, en de slipstream die de auto maakt terwijl deze door de lucht beweegt.
Zoals eerder vermeld, zijn luchtgordijnen slechts een van de vele elementen die de auto's van vandaag aerodynamischer maken. Ze maken onze voertuigen veiliger, sportiever, wendbaarder en comfortabeler terwijl we ermee rijden. Bovendien leidt een verbeterde aerodynamica tot een lager brandstofverbruik en minder vervuiling. Bovendien profiteren elektrische voertuigen ook van een verbeterde aerodynamica. Een EV met uitstekende aerodynamica vertoont minder luchtweerstand en maakt een groter bereik mogelijk.
