Wanneer een autofabrikant besluit een nieuw model te produceren, is de styling of het ontwerp van de nieuwe auto een van de vele factoren die moeten worden beslist.
De eerste beslissing die moet worden genomen, betreft de marktcategorie waarin het nieuwe model zal passen:wordt de auto een kleine hatchback, een gezinsberline of een luxe executive model? Zodra deze keuze is gemaakt, samen met beslissingen over engineering en verpakking, zoals het gebruik van voor- of achterwielaandrijving, kunnen de details worden uitgewerkt.
Vroeger was het gewoon een kwestie van het bouwen van een chassis en het daarop afstemmen van de carrosserie. Met de ruimte- en energiezuinige auto's van vandaag maakt de look nu deel uit van het integrale ontwerp.
Zodra het ontwerp definitief is, zal er waarschijnlijk een vertraging van ongeveer drie tot vijf jaar zijn voordat de voltooide auto in de showroom verschijnt, wat betekent dat de ontwerpers de toekomstige trends moeten voorspellen. Als de nieuwe auto er te dramatisch anders uitziet, kan het lang duren voordat het publiek eraan gewend is en het niet in voldoende hoeveelheden koopt.
Aan de andere kant moet het er niet te ouderwets uitzien zodra het wordt aangekondigd. De keuzevrijheid van de ontwerper is veel groter als er een volledig nieuwe auto wordt gemaakt, in plaats van dat een bestaand model een facelift krijgt om het een nieuwe look te geven.
Als de auto een geheel nieuw 'clean sheet'-ontwerp wordt, zal het team van stylisten van de fabrikant tekeningen maken om hun ideeën voor de nieuwe modellen te tonen. In dit stadium van de oefening kunnen er enkele tientallen verschillende schetsen zijn die zullen worden geëvalueerd om te zien hoe geschikt ze zijn voor productie.
Als deze beslissingen zijn genomen en de keuze is teruggebracht tot één of twee ontwerpen, worden maquettes gemaakt in klei. Deze methode van modelbouw, geïntroduceerd door General Motors, wordt soms nog steeds gebruikt, zelfs in de computergestuurde ontwerpstudio's van vandaag. Het voordeel van het gebruik van klei is dat het gemakkelijk is om kleine hoeveelheden klei toe te voegen of te verwijderen om details aan het model aan te passen.
Vervolgens wordt een kleimodel op ware grootte gemaakt en geverfd om zo goed mogelijk op een echte auto te lijken. Sommige fabrikanten hebben styling `clinics' om de publieke reactie op de auto te peilen. Sommigen kunnen ook plastic modellen op ware grootte laten maken om een meer realistische indruk te geven.
Zodra de fabrikanten het ontwerp voor het nieuwe model hebben afgerond en hebben besloten door te gaan, wordt het in detail gepland voor massaproductie. Dit is waar computers een rol gaan spelen omdat het ontwerpen van auto's, net als veel andere gebieden van autoproductie, aanzienlijk is beïnvloed door computertechnieken.
Een auto-ontwerper met een voldoende krachtige computer en de juiste software kan een nieuwe auto op het scherm ontwerpen, deze in elke gewenste kleur maken en draaien zodat deze vanuit elke hoek kan worden bekeken. De rekenkracht die hiervoor nodig is, is aanzienlijk. Eén programma dat de kleur op het computerbeeld van de auto maakt, gebruikt tien keer zoveel geheugen als de gemiddelde thuiscomputer.
Zodra de ontwerper tevreden is, kan de computer gecodeerde informatie naar een freesmachine sturen die een driedimensionale, solide versie van wat op het scherm is ontworpen, uitsnijdt. Deze methode is veel sneller dan het traditionele proces van met de hand tekenen en vervolgens een kleimodel maken.
De computer kan ook worden geprogrammeerd om als windtunnel te fungeren, zodat de vorm op het scherm kan worden getest op aerodynamische efficiëntie. Andere computerontwerptechnieken kunnen de sterkte van elk carrosserieontwerp analyseren en het gedrag van de auto bij een ongeval voorspellen.
