Veel autoliefhebbers zien klassieke auto's als een hoofdbestanddeel van een andere tijd. Sommige klassieke auto's hebben een rijke geschiedenis en lokaliseren belangrijke momenten in de tijdlijn van de auto. Er zijn echter veel verzamelaars die klassieke auto's alleen als investering zien. Maar waarom kopen deze mensen, met meer geld dan de meeste mensen ooit in mijn leven verdienen, alleen klassieke auto's als investering?
Uit een recent onderzoek van The Classic Car Journal blijkt dat 30% van de mensen die in het komende jaar een klassieke auto willen kopen, dit doen om winstredenen. Als die zin je deed huiveren, gefeliciteerd, jij geeft ook om auto's. Vraag het aan een liefhebber die van auto's houdt, en je weet dat er altijd meer bij komt kijken dan alleen geld.
Dat gezegd hebbende, er is een ligamentbedrijf achter het kopen en verzamelen van auto's, of het nu klassieke auto's of supercars zijn. Veel rijke mensen gebruiken auto's als een manier om hun vermogen te verhogen. Het is ook een manier om 'hun bezit te diversifiëren', wat een economische term is voor het spreiden van hun geld.
Zoveel verzamelaars zullen klassieke auto's kopen en er nooit in rijden, ze jarenlang laten onderhouden en in goede staat houden en vervolgens met winst verkopen. Maar wat maakt een auto nu precies een verzamelobject?
Om een klassieke auto een verzamelobject te laten worden, moet er iets belangrijks aan zijn. Of het nu gaat om een styling die redelijk oud is geworden, of dat het een stukje bedrijfsgeschiedenis is met een beperkte productierun (zeldzaamheid helpt de prijs op te drijven). Soms, als een auto eigendom is van een beroemdheid, zoals Carrol Shelby en zijn Cobra's, is dat genoeg om er ook een collectorsitem van te maken.
Racegeschiedenis en stamboom helpen ook om van een auto een klassieker te maken, vooral als de auto heeft gewonnen. Dit is tegenwoordig lastiger om te bereiken, aangezien raceauto's in productie niet echt iets zijn zoals in de begindagen van het racen. Maar veel auto's hebben de motoren van raceauto's.
De "vuistregel" beschreven door Investopedia is dat, als de auto aan de slaapkamermuur van een tiener zou worden gehangen, het waarschijnlijk een klassieke auto voor verzamelaars zal worden. Op een gegeven moment zullen die kinderen opgroeien en de auto's willen kopen waar ze als kinderen van droomden.
Er is een spoedcursus over hoe klassieke auto's u mogelijk geld kunnen opleveren. Maar in werkelijkheid is investeren in klassieke auto's een enorm risico. Dus tenzij je veel geld hebt om op te blazen, kom je er misschien niet ongeschonden uit.
In tegenstelling tot andere verzamelobjecten, zoals munten of wijn, moeten auto's jarenlang intensief worden onderhouden voordat ze de status van verzamelaar bereiken. En veel auto's waarvan mensen denken dat ze in de loop van de tijd in waarde zullen stijgen, kunnen totale blindgangers worden. De Cadillac Eldorado uit 1976 zou de laatste cabriolet van het bedrijf zijn. Dat bracht veel beleggers ertoe te denken dat het een hot item zou zijn, maar Cadillac bouwde later nog een cabriolet. Nu was de Eldorado uit 1976 gewoon een cabrio uit de jaren 70.
Met andere woorden, je weet nooit wat een klassieke auto gaat worden, zelfs als je alle berekeningen maakt. De waarde van een klassieke auto komt niet uit geldelijke of zelfs logische standpunten. Klassieke auto's hebben emotionele waarde en iedereen heeft andere waarden die ze dierbaar zijn. Pas als veel mensen dezelfde waardering hebben voor een klassieker, schiet deze omhoog in waarde. Maar in werkelijkheid kun je niet voorspellen van welke klassieke auto's mensen gaan houden en dienovereenkomstig investeren.
Kortom, koop een klassieke auto omdat je er dol op bent, niet omdat je er profijt van hebt.
