Veel mensen denken nooit na over de aandrijflijn in hun voertuigen. De verschillen tussen verschillende aandrijflijnen kunnen echter een aanzienlijke invloed hebben op hoe de auto rijdt.
Bovendien kan dat ook van invloed zijn op hoe de auto is verpakt, hoe hij omgaat met verschillende weersomstandigheden en hoe gemakkelijk hij te onderhouden is.
Om die redenen is het cruciaal om de variaties te kennen voordat u een nieuwe auto koopt. Dit zijn de vier typen aandrijflijnen die in moderne voertuigen worden aangetroffen en hun voor- en nadelen.
Onze wereld is geen uniforme plek. Sommige mensen leven op vlakke oppervlakken; anderen leven in bergachtige gebieden. De mensheid is zo wijdverbreid dat miljoenen mensen in de buurt van woestijnen leven, of in constante winterse omstandigheden.
Om die redenen is er een verscheidenheid aan voertuigen ontworpen voor verschillende omstandigheden. Ik woon bijvoorbeeld in Europa en laat me je vertellen - je kunt hier geen Amerikaanse auto besturen. Nou ja, in de meeste steden in ieder geval.
Er is een reden waarom Italianen en Fransen alleen in kleine auto's rijden. In de meeste steden in die landen is er geen ruimte voor grote Amerikaanse vrachtwagens, SUV's of sedans.
En aandrijflijnen spelen een belangrijke rol in de manier waarop een auto wordt verpakt. Voertuigen met voorwielaandrijving zijn bijvoorbeeld meestal compacter, waardoor ze geschikter zijn voor stadsritten.
Bovendien vraagt niet elke chauffeur hetzelfde van zijn/haar voertuig. Sommigen willen een betrouwbaar vervoermiddel; anderen geven om prestaties.
Om tegemoet te komen aan de behoeften van elk type bestuurder en elke inwoner van de aarde, gebruiken autofabrikanten vier typen aandrijflijnen. Laten we eens kijken welke dat zijn.
Auto-ingenieurs dachten aan het begin van de 20e eeuw aan auto's met voorwielaandrijving. Het was echter het Franse bedrijf Citroën dat de configuratie voor het eerst ging gebruiken in zijn Traction Avant-model. Later heeft Citroën de aandrijflijn verder gepopulariseerd met de reguliere 2CV.
Het idee achter de aandrijflijn was geweldig. De motor, transmissie en differentieel bevonden zich allemaal onder de motorkap, waardoor er meer ruimte overbleef voor passagiers en vracht. Daarom hebben de meeste auto's op de weg tegenwoordig een configuratie met voorwielaandrijving en een motor voorin.
Dus als je een auto wilt met voldoende binnenruimte, dan moet je voor een model met voorwielaandrijving gaan. Bovendien zijn FWD-voertuigen ook lichter dan RWD- of AWD-tegenhangers, wat een positief effect heeft op het brandstofverbruik.
Het gewicht van de motor, transmissie en aandrijflijn is echter geconcentreerd op de vooras, wat de dynamiek beïnvloedt. Gelukkig lijken FWD-voertuigen voor comfortabel dagelijks rijden de beste optie.
Dankzij het extra gewicht op de aangedreven wielen hebben deze voertuigen een betere tractie bij lagere snelheden. Dat geldt vooral op gladde oppervlakken, zoals nat wegdek, sneeuw, smeltende sneeuw en ijs. Met goede banden is het moeilijk om vast te komen zitten met een FWD-auto.
Er zijn echter enkele problemen met de FWD-aanpak. Ten eerste, tijdens harde acceleraties op krachtigere auto's, hurkt het voertuig aan de achterkant. Wanneer dit gebeurt, verplaatst het gewicht van de motor zich naar achteren en beginnen de voorbanden grip te verliezen.
Naast het overbrengen van het vermogen naar de grond, moeten de voorwielen het voertuig ook sturen. Om die reden kan een FWD-voertuig zich grillig gedragen in de bochten.
Als u bijvoorbeeld te veel kracht zet in bochten, zullen de wielen gaan slippen en begint de auto te ondersturen. Dit is een groot probleem voor krachtige auto's met voorwielaandrijving, die het vermogen in bochten vaak niet goed op de grond kunnen overbrengen.
Dit probleem is niet erg prominent aanwezig bij gezinsauto's met maximaal 200 pk. Alles meer dan dat, en u kunt verlies van tractie ervaren. Verder is de gewichtsverdeling van de auto verre van ideaal, wat de wegligging benadeelt.
Om die redenen zie je niet veel sportwagens met een voorin geplaatste motor en voorwielaangedreven configuratie. Natuurlijk produceren sommige fabrikanten uitstekende FWD-sportwagens (Honda Civic Type R), maar daar is wat slimme techniek voor nodig.
Bovendien hebben FWD-auto's krappe motorcompartimenten, waardoor het moeilijker is om eraan te werken. Ten slotte kunnen de banden en de ophanging vanwege het extra gewicht op de voorwielen sneller slijten.
De configuratie met achterwielaandrijving met de motor voorin is de beste optie sinds het begin van de auto in de 19e eeuw. De belangrijkste reden? De ingenieurs konden de lengte van het voertuig gebruiken om de componenten te plaatsen.
Deze regeling is eenvoudig, maar zeer effectief, vooral in termen van prestaties. Dankzij de positionering van de componenten is de gewichtsverdeling van de auto veel beter.
Bij sommige voertuigen zijn de transmissie en het differentieel achteraan geplaatst, waardoor een perfecte 50:50 gewichtsverdeling ontstaat. Dit bevordert het rijgedrag en de stabiliteit op bochtige wegen.
Bovendien hoeven de voorwielen, door het vermogen naar achteren te sturen, maar één taak uit te voeren:sturen. Daarom kun je met een auto met achterwielaandrijving agressiever door de bochten rijden.
Daarom wordt deze aandrijflijn gebruikt in sportwagens, sportsedans en krachtige en grote luxe voertuigen. Een auto met achterwielaandrijving rijdt en accelereert gewoon beter.
Een ander belangrijk voordeel van deze voertuigen is de ruime ruimte onder de motorkap - u kunt gemakkelijk elke hoek van de motor bereiken. Bovendien belasten RWD-auto's de voorbanden meestal minder.
Desalniettemin hebben RWD-auto's enkele opvallende nadelen, wat grote redenen zijn waarom fabrikanten afdwalen van de aandrijflijn.
De belangrijkste is de verpakking. RWD-auto's hebben veel minder binnenruimte. De kofferbak is kleiner door het differentieel (en transmissie) achterin. Ook nemen de transmissie- en aandrijfastunnel cabineruimte in beslag, vooral voor de passagier op de middelste achterbank.
Bovendien hebben RWD-voertuigen vanwege het lagere gewicht op de achterwielen geen grip op nat wegdek, zoals nat wegdek, sneeuw, ijs of smeltende sneeuw. Het besturen van een auto met achterwielaandrijving in de winter kan op zijn zachtst gezegd lastig zijn.
De aandrijflijn met achterwielaandrijving wordt niet alleen gebruikt met de motor voorin. Bij sommige sportwagens is de motor in het midden gemonteerd, wat zorgt voor een nog betere gewichtsverdeling en wegligging, maar de binnenruimte schaadt.
Porsche, aan de andere kant, gebruikt een configuratie met achterwielaandrijving met achterwielaandrijving in zijn iconische 911-sportwagen. Deze configuratie biedt uitstekende tractie voor acceleratie en opent ruimte in de cabine. Het beperkt echter ook de kofferruimte en resulteert in lastige bediening.
Het vierwielaandrijvingssysteem elimineert het belangrijkste probleem van zowel de FWD- als de RWD-platforms - het verlies van tractie. In deze aandrijflijn wordt het vermogen naar alle vier de wielen gestuurd, wat de tractie verbetert, vooral op gladde oppervlakken.
Voertuigen met vierwielaandrijving hebben een tussenbak, meestal in het midden van de auto. De behuizing stuurt vervolgens tegelijkertijd vermogen naar de differentiëlen van de voor- en achterwielen.
Op moderne AWD-voertuigen kan het systeem het koppel tussen de voor- en achteras variëren om beter met de wegomstandigheden om te gaan.
Nauwkeuriger gezegd, wanneer een as tractie verliest, kan de tussenbak meer koppel naar de andere as sturen. Dit helpt aanzienlijk bij harde acceleratie, vooral op sneeuw, ijs en smeltende sneeuw.
Bovendien kan het AWD-systeem het voertuig in scherpe bochten in lijn houden. Auto's met vierwielaandrijving hebben doorgaans een stabieler rijgedrag zonder onder- en overstuur.
Je hebt ook veel meer tractie voor off-road rijden in een auto met vierwielaandrijving. Deze voertuigen werken veel beter op harde ondergronden, modder en zand.
Het AWD-systeem lijkt een voor de hand liggende stap voorwaarts als het gaat om prestaties. Toch passen autofabrikanten deze aandrijflijn nog maar op een klein aantal auto's toe. De belangrijkste redenen hiervoor zijn het toegenomen brandstofverbruik en de uitlaatemissies door het extra gewicht.
Een systeem met vierwielaandrijving kan het brandstofverbruik met meer dan 15% verhogen, wat ongetwijfeld niet iets is dat de meeste bestuurders willen. Daarom gebruiken de meeste fabrikanten computergestuurde systemen, die tot 100% koppel naar één as kunnen sturen voor zuinig rijden.
Toch beperkt het AWD-systeem ook de ruimte in de motorruimte, de cabine en de kofferbak. Om die reden hebben de meeste AWD-auto's hogere cabines en zitten ze hoger vanaf de grond, zoals cross-overs en SUV's.
Uiteindelijk verhoogt het AWD-systeem de kosten en maakt het het hele voertuig minder betrouwbaar – er zijn meer dingen die kapot kunnen gaan.
U kunt op sommige voertuigen ook 4WD of 4X4 tegenkomen. Dit systeem is vergelijkbaar met AWD, zij het met enkele kleine verschillen. Terwijl het AWD-systeem zelf beslist waar het koppel naartoe wordt gestuurd, kunt u bij 4WD-auto's de keuze maken.
U kunt bijvoorbeeld alleen de achterwielen aandrijven voor een lager brandstofverbruik, of de koppelverdeling met 50:50 vergrendelen voor betere tractie op zeer gladde offroad-oppervlakken. Sommige van deze auto's hebben ook een reductiekast voor nog betere tractie bij lagere snelheden.
Het door de gebruiker te selecteren 4WD-systeem wordt meestal aangeboden in zeer grote SUV's en vrachtwagens die zijn ontworpen voor offroad-gebruik. Vergeleken met het AWD-systeem is het onhandiger in zijn werking en niet geschikt voor gebruik op de weg. Je kunt de aandrijflijn toch niet afstellen in het midden van de bocht?
Er is absoluut geen winnaar onder FWD-, RWD-, AWD- en 4WD-aandrijflijnen. Elk brengt zijn unieke voordelen met zich mee, maar ook nadelen.
Maar misschien is er wel een winnaar voor jou. Door een aandrijflijntype te kiezen dat aan uw behoeften voldoet, zult u de nadelen waarschijnlijk nooit merken.
Als u meer vragen heeft over dit of een ander autogerelateerd onderwerp, kunt u uiteraard hieronder reageren - ik help u graag verder.
En als je dit artikel nuttig vond, deel het dan met je vrienden – zij kunnen het ook nuttig vinden!
