Lang geleden, in de slechte oude tijd, als je het hebt over auto-ontstekingssystemen, dat is op elk moment vóór 1980, was de levensduur van auto-onderdelen eigenlijk behoorlijk afschuwelijk. Alle auto's gebruikten verdelers, rotoren en contactpunten, naast bougies en kabels. Al die extra bewegende delen kunnen (en zouden) vrij snel verslijten. In het geval van contactpunten werd aanbevolen deze zo vaak als eenmaal per jaar te vervangen. De verdelerkap, rotor en bougies konden hem langer maken en werden vaak vervangen bij de afstelling van 30.000 mijl (48.280 kilometer). De bougiekabels hielden het het langst vol, met een aanbevolen vervanging van ongeveer 144.841 kilometer.
Tegen de jaren negentig kwamen verdelerloze ontstekingssystemen steeds vaker voor. Veel auto's kregen boordcomputers met sensoren die het ontstekingssysteem konden aansturen in plaats van de oudere, bewegende auto-onderdelen. Deze modernere auto's regelden de vonk met krukas- en nokkenaspositiesensoren. De sensoren stuurden een signaal naar de computer en de computer activeerde de spoel.
Het afschaffen van auto-onderdelen zoals de verdeler betekende een betere controle over de ontsteking en het vonktijdstip. Ook al is er vaak maar één bobine voor elke twee bougies, de bobines hebben een lange levensduur. De meeste informatiegidsen voor auto-onderdelen vermelden geen aanbevolen vervangingsinterval voor de spoel, en ze kunnen mogelijk net zo lang meegaan als de auto. En omdat de spoelen zo dicht bij de bougies zitten in een systeem zonder verdeler, zijn de bougiekabels korter en hoeven ze ook minder snel te worden vervangen. De bougies met platina-tip die vaak in deze systemen worden gebruikt, hebben een levensduur van 96.561 kilometer.
Maar nu, in de 21e eeuw, gebruiken ontstekingssystemen bougies met iridium-tip die regelmatig 160.934 kilometer meegaan. De lange levensduur van auto-onderdelen in de nieuwe coil-on-plug (COP) -systemen betekent dat sommige nieuwe autobezitters misschien nooit te maken krijgen met ontstekingsonderhoud. In een COP-systeem worden de bougiekabels geëlimineerd en heeft elke bougiebron zijn eigen spoel. De spoel klikt direct op de stekker, wat betekent dat er geen bewegende delen meer zijn die verslijten of draden die moeten worden vervangen.
Maar er is meer informatie over auto-onderdelen; zelfs deze nieuwerwetse COP-systemen kunnen immers niet zonder problemen zijn, toch? Lees verder om erachter te komen wat de levensduur van het ontstekingssysteem kan beïnvloeden.
Inhoud
Auto-onderdelen in ontstekingssystemen van vóór 1980 hadden verschillende bewegende delen, en hoe meer deze onderdelen moesten bewegen, hoe sneller ze zouden verslijten. De bougies, rotor, contactpunten en bobine werden vaak samen verkocht en de hele boel zou een keer per jaar worden vervangen, of ongeveer 24.140 kilometer. Ontstekingen die veel werden gebruikt, zoals die in bestelauto's of taxi's, moesten deze versleten auto-onderdelen vaak nog vaker vervangen.
De noodzaak van meerdere bougiekabels om elk van de bougies aan te sluiten op de ene spoel die het hele systeem bedient, kan vaak de levensduur van auto-onderdelen beïnvloeden. Hoewel bougiekabels tot 96.561 kilometer meegaan, maakte de positie van de draden in de motor volgens Jim Houser van de Hawthorne Automotive Clinic een aanzienlijk verschil. Als ze zich bijvoorbeeld in de buurt van het hete uitlaatspruitstuk zouden bevinden, zouden ze veel eerder moeten worden vervangen.
Decennia lang zou alle informatie over auto-onderdelen die een persoon zou kunnen vinden, de vervangingsintervallen voor onderdelen van het ontstekingssysteem aanbevelen, meestal bij de afstellingen van 30, 60 of 90.000 mijl (48.280, 96.561 of 144.841 kilometer). . Maar met de nieuwe coil-on-plug-systemen is de levensduur van auto-onderdelen bijna oneindig geworden. Er zijn geen bewegende delen die verslijten, maar als de bougies 193.121 kilometer in de motor zitten, kunnen ze op dat moment heel moeilijk te verwijderen zijn.
Er zijn een paar problemen die een COP-systeem kunnen beïnvloeden, zegt Leslie Macaulay, een instructeur in Automotive Service Technology aan het Portland Community College, zoals een brandstofmengsel dat te rijk of te arm is. Te rijk betekent dat er te veel gas of olie verbrandt, en het kan zelfs iridium-getipte pluggen vervuilen. Te arm betekent dat er niet genoeg brandstof is, en nogmaals, de bougies lijden. Maar bij normaal gebruik, zegt Macaulay, gaan moderne bougies lang mee.
Informatie over auto-onderdelen en technologische vooruitgang hebben het onderhoud van moderne auto's eenvoudiger dan ooit gemaakt. Blijf lezen om erachter te komen welk soort onderhoud aan het ontstekingssysteem nog moet worden uitgevoerd.
Wil je iets interessants weten?Jim Houser van de Hawthorne Automotive Clinic en Leslie Macaulay, een instructeur in Automotive Service Technology aan het Portland Community College, zijn het er beiden over eens dat de belangrijkste factor die de levensduur van de ontstekingscilinder van een auto beïnvloedt:de plaats in uw auto waar u uw auto plaatst sleutel -- is het aantal sleutels op uw sleutelhanger. Houser gaat zelfs zo ver dat hij slechts één extra sleutel en een sleutelhanger aan de sleutelhanger aanbeveelt. Het gewicht van de zwaaiende sleutels kan de tuimelaars in de ontstekingscilinder verslijten. Macaulay voegt eraan toe dat zonder dat er een pond sleutels aan hangt, een contactcilinder vaak wel 321.869 kilometer meegaat.
Naarmate de levensduur van auto-onderdelen is toegenomen, is het vereiste onderhoud afgenomen. In feite, zonder auto-onderdelen in het ontstekingssysteem te verplaatsen, is onderhoud tot bijna niets terug te voeren. Zelfs auto-onderdelen zoals de bougies halen de zes cijfers op de kilometerteller voordat ze worden vervangen.
Het vergelijken van onderhoudsintervallen voor auto's die in de afgelopen 10 jaar zijn gebouwd met oudere auto's en vrachtwagens met verdelers en rotoren is "als het vergelijken van een wasmachine met een wasbord", zegt Macaulay. Bougiekabels, als die er zijn, worden alleen vervangen als dat nodig is. "Fabrikanten vermelden niet eens een onderhoudsinterval", zegt ze.
Maar hoe zit het met alle nieuwe geautomatiseerde auto-onderdelen? Geven ze niet uit of gaan ze niet op de frituur? Natuurlijk kunnen onder andere de krukassensor, nokkenassensor en gasklepstandsensor na verloop van tijd verslijten, maar er is geen aanbevolen interval voor vervanging. De aandrijflijnregeleenheid (PCM) ontvangt voortdurend signalen van deze sensoren. Als het signaal stopt, gaat het controlelampje branden en geeft de code van de PCM de reparateur de nodige informatie over het auto-onderdeel om de exacte sensor te vinden die op dat moment moet worden vervangen.
Dit laat bijna niets over voor de schaduwboommonteur op een zaterdagmiddag. Die mensen zullen blij moeten zijn met auto's die vóór 1980 zijn gebouwd, met hun kortere levensduur van auto-onderdelen en regelmatige onderhoudsintervallen. Maar alle auto's hebben regelmatig olie- en filterverversingen nodig -- zonder dat elementaire beetje onderhoud kan het ontstekingssysteem met weinig reparaties niet meer dan 100.000 mijl (meer dan 160.934 kilometer) doorgaan.
Zelfs met dit verminderde onderhoud zullen sommige onderdelen van het ontstekingssysteem nog steeds moeten worden vervangen. Ga naar de volgende pagina voor meer informatie over auto-onderdelen.
In verdelerloze en COP-systemen hoeven er weinig of geen onderdelen van het ontstekingssysteem te worden vervangen. Maar als deze auto-onderdelen vervangen moeten worden, kan dat lastig zijn.
In sommige gevallen kan de levensduur van auto-onderdelen tegen zichzelf werken. Houser wijst erop dat als de bougies er ongeveer 120.000 mijl (193.121 kilometer) in blijven zitten, ze heel moeilijk te verwijderen zijn. Stalen bougies kunnen samensmelten met aluminium cilinderkoppen terwijl ze zich aan elkaar hechten. Wanneer de reparateur de pluggen probeert te verwijderen, kunnen ze in verschillende stukken breken. Dit proces vereist op zijn minst speciaal gereedschap. In het ergste geval moet de cilinderkop worden vervangen.
En terwijl de PCM en zijn sensoren jarenlang probleemloos kunnen presteren, kan een andere nieuwe technologische toevoeging voor problemen zorgen. In de ontstekingscilinder worden elektronische diefstalbeveiligingen ingebouwd om te voorkomen dat dieven auto's stelen. Een chip in de cilinder "praat" met een chip in de sleutel. Als hij die chip niet kan vinden, start de auto niet. Dus, wat gebeurt er als de chip in de sleutel het begeeft? Ofwel moet de auto naar de dealer worden gesleept, ofwel moet er een gecertificeerde specialist naar de auto komen. In beide gevallen moet het antidiefstalsysteem opnieuw worden geprogrammeerd. "Je wilt het niet verknoeien", zegt Houser, "omdat het de computer van de auto kan beschadigen."
Geloof het of niet, de levensduur van auto-onderdelen wordt nog langer. De staat Californië wil een verlengde garantie op nieuwe auto-ontstekingssystemen van 10 jaar of 150.000 mijl (241.402 kilometer). Dit betekent een verbetering van de kwaliteit van de huidige auto-onderdelen, zoals de krukassensoren en de spoelen. Houser denkt echter dat de autofabrikanten geen moeite zullen hebben om aan deze nieuwe normen te voldoen.
Doordat er minder onderhoud en vervanging van auto-onderdelen nodig is, is het veel goedkoper om een voertuig meerdere jaren te houden dan het ooit was, en omdat er minder onderdelen in de vuilnisbak worden gegooid, is het ook beter voor het milieu. Zoals Macaulay zegt:"Het is een heel andere wereld dan de auto's uit de jaren '70."
Volg de links op de volgende pagina voor meer informatie over ontstekingssystemen, de levensduur van auto-onderdelen en andere gerelateerde onderwerpen.
Bronnen :
