De transmissie, verdeelbak en differentieel zijn allemaal gerelateerde onderdelen van de aandrijflijn van een voertuig die het vermogen van de motor naar de wielen overbrengt. Elk speelt een belangrijke rol bij het verplaatsen van een voertuig op de weg.
Dit is het hart van de aandrijflijn. Simpel gezegd, de transmissie vertaalt en vermenigvuldigt het rotatievermogen van de motor, zodat het kan worden geleverd aan de rest van de aandrijflijn om het voertuig te verplaatsen. De eerste stap bij het overbrengen van dat vermogen is de koppelomvormer (in een automatische transmissie) of mechanische koppeling en vliegwiel (in een handmatige transmissie). De volgende stap in de transmissie is een complexe reeks versnellingen die worden geschakeld door vloeistofdruk in de transmissie (automatisch) of door de bestuurder (handmatig) op te bouwen. Door verschillende overbrengingsverhoudingen te gebruiken, kan het voertuig zo efficiënt mogelijk werken en toch vermogen leveren om te accelereren. Het vermogen verlaat de transmissie via een uitgaande as om naar de volgende stap van vermogensafgifte te gaan.
Een deel van alle voertuigen met vierwielaandrijving of vierwielaandrijving, neemt de tussenbak de kracht van de transmissie en stuurt deze naar de achteras (en de vooras bij voertuigen met vierwielaandrijving). Een tussenbak kan worden aangedreven door een ketting, tandwielen of zelfs hydraulisch, maar de essentiële functie is hetzelfde. Veel vrachtwagens en 4×4-voertuigen hebben een hendel of schakelaar aan de binnenkant die de bestuurder kan gebruiken om de tussenbak te verschuiven tussen het aandrijven van alleen de achterwielen naar het aandrijven van alle vier de wielen. Deze functie is essentieel voor veel toepassingen, zoals slepen en rijden op onverharde wegen of op een wegdek met weinig tractie. De tussenbak is bevestigd aan de transmissie of transaxle.
Dit is de laatste stap in het leveren van vermogen van de motor aan de assen om de wielen te bewegen. Bij voertuigen met achterwielaandrijving ontvangt het differentieel vermogen via een aandrijfas die over de gehele lengte van het voertuig loopt en brengt dit over op de aandrijfassen (die op elk wiel zijn aangesloten). Binnenin een differentieel bevindt zich een complex netwerk van tandwielen en lagers die de vermogensafgifte mogelijk maken. Voertuigen met achterwielaandrijving hebben slechts één differentieel, terwijl voertuigen met vierwielaandrijving er één hebben op zowel de voor- als de achteras. Auto's met voorwielaandrijving hebben geen op zichzelf staand differentieel, maar is over het algemeen ingebouwd in de transmissie (een zogenaamde transaxle).
Absoluut. Er zijn vier verschillende soorten transmissies die veel voorkomen in moderne voertuigen:
Qua tussenbakken zijn er kleine verschillen tussen voertuigen, maar de eindfunctie is hetzelfde. Overbrengkasten kunnen kettingaangedreven, tandwielaangedreven of zelfs hydraulisch worden bediend. Er zijn voor- en nadelen van elk type, dus dit aspect is afhankelijk van het beoogde gebruik van het voertuig.
Er zijn ook verschillende soorten differentiëlen die op voertuigen worden gebruikt. De meest voorkomende is een open differentieel. Dit is waar dezelfde hoeveelheid koppel naar elk wiel wordt gestuurd en de wielen volledig kunnen draaien met verschillende snelheden (wat gebeurt tijdens het draaien). Een sperdifferentieel is het tegenovergestelde en laat de wielen niet met verschillende snelheden draaien. Dit kan voordelig zijn in situaties waar tractie een probleem is. Sommige voertuigen met vierwielaandrijving of vierwielaandrijving hebben automatisch sperdifferentiëlen die zich kunnen aanpassen aan het terrein. Het derde type differentieel is een sperdifferentieel. Dit type wordt vaak gebruikt in prestatievoertuigen, omdat het voorkomt dat te veel vermogen wordt geleverd aan een wiel dat geen grip heeft. Dit verbetert de bediening en prestaties, maar is ook een ingewikkelder systeem.
Hoewel er veel redenen zijn voor het falen van een transmissie, tussenbak of differentieel, is de meest voorkomende een gebrek aan onderhoud. Al deze componenten delen het feit dat ze een complex netwerk van tandwielen hebben dat wordt gesmeerd met specifieke olie. Als een van deze onderdelen lekt, kan het vloeistofpeil zo laag worden dat er onvoldoende smering is voor de tandwielen, die oververhit raken en defect kunnen raken. Deze problemen kunnen ook worden veroorzaakt door vloeistof die te oud is, omdat deze na verloop van tijd fijne metaaldeeltjes en verontreinigingen verzamelt die de smering die het kan bieden, verminderen. Het negeren van lekken en vloeistofvervangingsschema's kan de kans op dit soort storingen vergroten.
Sommige aandrijflijnen kunnen zwakke punten hebben als gevolg van fabricagefouten. Helaas is in deze gevallen zelfs goed onderhoud en verzorging niet voldoende om storingen te voorkomen. Op moderne voertuigen zijn de aandrijflijncomponenten echter beter geworden en worden ze meestal vervaardigd om sterk te zijn en de levensduur van het voertuig mee te gaan.
Een defect aan de aandrijflijn kan ook worden veroorzaakt door misbruik door de bestuurder. Dit geldt met name voor handgeschakelde transmissies, waar een ongeschoolde bestuurder ervoor kan zorgen dat de versnellingen gaan vastlopen of onjuist schakelen. Tussenbak kan ook beschadigd raken door oneigenlijk gebruik, zoals het gebruik van "4-low" bij hogere snelheden (een modus die alleen bij lage snelheden in situaties met weinig tractie kan worden gebruikt).
Een vroeg teken van een probleem dat meestal zonder verdere gevolgen kan worden gerepareerd, is een vloeistoflek uit de transmissie, tussenbak of differentieel. Als u lekkage opmerkt waar u uw voertuig parkeert, zorg er dan voor dat deze wordt nagekeken en gerepareerd voordat er te veel vloeistofverlies optreedt. Op moderne voertuigen zijn er sensoren en elektromagneten die deel uitmaken van de transmissie. Als er een probleem optreedt met een van deze, kan het controlelampje gaan branden om de bestuurder te waarschuwen voor een probleem.
Het meest voorkomende teken van vergevorderde storing van een automatische transmissie is meestal een slippend gevoel, vooral bij acceleratie. Een bestuurder kan ook moeilijk schakelen of een verhoogd toerental van de motor ervaren voordat de transmissie kan schakelen. Zodra deze symptomen aanwezig zijn, is er meestal geen sprake van "opslaan" van een transmissie - het opnieuw opbouwen of vervangen van de transmissie is onvermijdelijk. Uiteindelijk zullen de problemen zo ver gaan dat de transmissie gewoon niet verschuift of beweegt.
Het falen van een verdeelbak presenteert zich vaak als onvermogen om te schakelen tussen verschillende modi (2-wiel, 4-hoog en 4-laag). Sommige voertuigen kunnen een waarschuwingslampje hebben als het een elektronisch gecontroleerd systeem is.
Differentiële storing kan beginnen met een grommend of rommelend geluid. Als het tot het punt van volledige mislukking vordert, zullen de tandwielen in het differentieel beginnen te slijpen en volledig vastlopen.
Als een deel van de aandrijflijn lekt (een soort storing), zal deze na verloop van tijd vloeistof verliezen. Soms zijn deze lekken erg traag en veroorzaken ze mogelijk geen onmiddellijke problemen. Een groot lek of een lek dat al lang aan de gang is, zal echter leiden tot lage vloeistofniveaus die schade aan de interne onderdelen kunnen veroorzaken. Als een sensor of ander elektrisch onderdeel defect raakt, kan de transmissie niet goed schakelen en zal het voertuig niet efficiënt of soepel werken.
Als een deel van de aandrijflijn volledig of catastrofaal uitvalt, kan het voertuig niet rijden; het voertuig zal zich letterlijk niet op eigen kracht kunnen voortbewegen.
Reparaties aan de transmissie, tussenbak en differentiëlen kunnen van ondergeschikt belang zijn als het probleem een kleine slang- of pakkinglek of een goedkope sensor is. Deze reparaties kunnen echter ook extreem duur zijn vanwege de complexiteit en moeilijkheid van toegang tot/verwijderen van deze componenten. Als een van deze onderdelen volledig opnieuw moet worden opgebouwd of vervangen, kunnen de kosten oplopen tot $ 1000-5000. De kosten zijn afhankelijk van het type voertuig, de exacte oorzaak van het defect en de reparatiemethode (bijvoorbeeld of er wordt gekozen voor herbouw of vervanging).
Deze vraag is sterk afhankelijk van welke reparaties nodig zijn, evenals van het voertuig zelf. Bij het vervangen van bijvoorbeeld een transmissiepanpakking moet de vloeistof worden vervangen en het wordt over het algemeen aanbevolen om ook het vloeistoffilter te vervangen. Veel onderdelen kunnen op zichzelf worden vervangen of zijn volledig intern in de transmissie/tussenbak/differentieel en kunnen niet worden onderhouden. De technicus die aan uw voertuig werkt, zal aanbevelingen doen op basis van dat specifieke voertuig en de specifieke problemen.
Onderhoud is het belangrijkste dat gedaan kan worden om de kans op volledige uitval van aandrijflijncomponenten te minimaliseren. Fabrikanten specificeren vervangingsintervallen voor de vloeistoffen in de transmissie, tussenbak en differentieel. Het is van cruciaal belang om deze aanbevelingen op te volgen, maar het wordt aangeraden om de vloeistoffen vaker te vervangen wanneer het voertuig wordt gebruikt om te slepen of voor andere zware doeleinden.
Als er toch een catastrofale storing optreedt, zijn er verschillende opties beschikbaar voor reparatie, waarvan sommige minder kosten dan andere. De duurste optie is het vervangen van een onderdeel door een gloednieuwe unit (als deze al beschikbaar is). Voertuigbezitters zullen er vaak voor kiezen om een gebruikte transmissie te laten installeren, wat veel geld kan besparen, maar het risico loopt dat er in het verleden onjuist onderhoud is geweest. Een gebruikte transmissie of tussenbak met weinig kilometers is meestal een veilige gok, maar geen volledige garantie tegen voortijdig falen. Een veelvoorkomend compromis is dat een transmissie of differentieel opnieuw moet worden opgebouwd. In dit geval wordt de behuizing hergebruikt en worden de tandwielen en lagers binnenin vervangen. Deze optie bespaart geld ten opzichte van het installeren van een gloednieuw onderdeel. Het is duurder dan een gebruikt onderdeel, maar biedt ook een betere garantie en is in wezen een nieuw onderdeel. Ongeacht het type of de complexiteit van de reparatie, is het erg belangrijk om altijd vloeistof te gebruiken die voldoet aan de specificaties van de fabrikant.
