Als je op zoek bent naar puur plezier, zouden de meesten van ons ervoor kiezen dronken te zijn in plaats van slaapgebrek. Dronken zijn brengt meestal een bruisend, gelukkig gevoel met zich mee (als je het goed doet), terwijl slaapgebrek -- in puur anekdotische ervaring -- vaak gepaard gaat met huilen tegen je partner wanneer het strikken van je eigen veters te moeilijk blijkt te zijn.
Maar we hebben het natuurlijk niet echt over wat je op een zaterdagavond wilt doen. We zijn hier om de relatieve gevaren van slaapgebrek of dronkenschap aan te pakken, en laat er geen misverstand over bestaan:ze hebben allemaal enkele ernstige nadelen.
Hier is een korte lijst van de problemen met elke aandoening:bestuurders met slaaptekort veroorzaken een op de vijf verkeersongevallen [bron:Schiavo]. Alcohol is de derde belangrijkste doodsoorzaak in de VS [bron:CDC]. Gebrek aan slaap kan geheugenverlies, een zwak immuunsysteem en zelfs gewichtsproblemen veroorzaken [bron:CDC]. Alcoholgebruik kan op korte termijn talloze problemen veroorzaken - zoals iedereen die ooit 21 is geworden je kan vertellen - van verwondingen tot alcoholvergiftiging tot verhoogd risicovol gedrag. Afgezien daarvan omvatten de langetermijneffecten het risico op kanker, evenals neurologische, cardiovasculaire, psychologische en sociale problemen [bron:CDC]. Wat vrijwel alle problemen dekt die men liever zou vermijden.
Om te vragen wat "beter" of "slechter" is, blijkt een beetje lastig, want hoewel we een veelvoud aan bewijzen en onderzoeken hebben die de gevaren van alcohol ondersteunen, beginnen we net de complicaties van slaapgebrek te begrijpen. Een criterium dat we kunnen aanpakken, is hoe beide aandoeningen een beperking veroorzaken.
Het onderzoek blijkt fascinerend. Een studie van 2000 testte mensen op verschillende taken van ruimtelijke, reactieve, cognitieve, geheugen- en perceptuele categorieën. Tijdens een testperiode kregen de proefpersonen met tussenpozen eenheden alcohol en werd hen gevraagd dezelfde tests uit te voeren bij verschillende niveaus van intoxicatie. Het is niet verwonderlijk dat ze het slechter deden naarmate ze dronken werden. De tests werden vervolgens met tussenpozen herhaald op dezelfde proefpersonen - deze keer nuchter maar steeds minder slaap. Ze ontdekten dat proefpersonen de test al vanaf 16 uur wakker waren met hetzelfde niveau van nauwkeurigheid als mensen met een alcoholgehalte van 0,05 procent in het bloed. Tegen 17 uur? De resultaten waren vergelijkbaar met hun 0,1 procent BAC-resultaten [bron:Williamson].
In een soortgelijk onderzoek aan Stanford werden patiënten met slaapapneu (die slaapverstoring en ontbering veroorzaakt) gevraagd soortgelijke tests uit te voeren als een andere groep met een alcoholgehalte in het bloed variërend van 0,057 procent tot 0,083 procent. Op alle zeven tests scoorden de apneupatiënten slechter dan de 0,057 procent drinkers. Bij drie tests scoorden ze slechter dan zelfs de 0,083 procent drinkers [bron:Powell].
Laten we nu één ding glashelder maken:deze onderzoeken zeggen niet dat dronken dingen doen "beter" is dan dingen vermoeid doen. Maar het lijkt erop dat we op zijn minst niet met zekerheid kunnen zeggen dat moe zijn "beter" is dan dronken zijn.
