Als je ooit op een tolweg hebt gereden, weet je dat auto's worden gecategoriseerd op basis van het aantal assen dat ze hebben, en misschien begon je na te denken over waarom voertuigen zo worden geclassificeerd.
We weten allemaal dat een auto met vier wielen twee assen heeft, maar is dit echt zo? Hebben moderne auto's twee assen? Of hebben ze helemaal geen assen? Voor iedereen die zich dit ooit heeft afgevraagd, hier beantwoorden we de vraag, hoeveel assen heeft een auto?
Gerelateerd aan dit onderwerp is het concept van "differentiëlen". Als je een klassieke uitleg wilt zien van hoe differentiëlen werken, kun je deze informatieve en zeer interessante video uit de jaren dertig bekijken.
Laten we meteen bij het begin beginnen. Wat is een as?
Kort gezegd, een as is de as die een paar wielen aan weerszijden van een voertuig verbindt. De wielen zijn aan elk uiteinde bevestigd en draaien op die as.
Dus waarom de complicatie?
Een deel van de reden waarom het lastig is om te zeggen hoeveel assen een auto heeft, is te wijten aan de manier waarop voertuigen door de jaren heen zijn geëvolueerd.
Als we teruggaan naar het verleden, wordt het een stuk eenvoudiger. Vanaf het moment dat er nog geen auto's bestonden, toen mensen in paardenkarren rondreden tot de auto's van de jaren dertig, was vrijwel elk paar wielen op zowat elk voertuig waarschijnlijk verbonden door een as.
De klassieke as was de perfecte oplossing waardoor de wielen konden draaien en tegelijkertijd het gewicht van het voertuig en de lading konden dragen.
Dit betekent dat voor elk voertuig tot die tijd elk paar wielen één as had – dus we kunnen zeggen dat praktisch elke vierwielige auto twee assen had.
Rond de jaren dertig begonnen de zaken echter te veranderen met de uitvinding van de onafhankelijke voorwielophanging.
In die tijd waren auto's achterwielaangedreven, wat betekende dat de achterwielen op een as moesten worden bevestigd. Vanaf de jaren '30 begonnen de voorwielen echter afzonderlijk te worden gemonteerd om een onafhankelijke ophanging in elk wiel mogelijk te maken.
Dit betekende dat de traditionele as verdween ten gunste van wielen die waren gemonteerd op veerpoten met schokdempers.
De volgende ontwikkeling was toen auto's begonnen over te schakelen van achterwielaandrijving naar voorwielaandrijving.
Omdat de achterwielen de auto niet langer duwden, hoefden ze niet langer op een traditionele as te worden bevestigd - dus geleidelijk aan begon onafhankelijke achterwielophanging te verschijnen en werd ook de achteras overbodig.
Dit is een nogal vereenvoudigd verslag van de ontwikkeling van autotechnologie van rond de jaren dertig, maar het laat zien hoe de manier waarop wielen werden gemonteerd, veranderde - en het is belangrijk om dit te begrijpen als we het hebben over het aantal assen van moderne auto's.
Er is nog een complicatie die we moeten noemen voordat we beginnen te praten over hoeveel assen, en dat is de kwestie van definities - omdat niet iedereen een as op dezelfde manier definieert. Hier zijn enkele van de mogelijkheden.
Het woord "as" wordt het meest correct gebruikt om naar de as zelf te verwijzen. Sommige mensen gebruiken het woord echter losser om naar het hele assamenstel te verwijzen, inclusief het ashuis.
Een ander gebruik van het woord verwijst eenvoudigweg naar elk paar tegenover elkaar liggende wielen, ongeacht of ze daadwerkelijk zijn verbonden door een as.
Een goed voorbeeld hiervan is op tolwegen, zoals we aan het begin vermeldden, waar voertuigen worden ingedeeld op basis van het aantal "assen" dat ze hebben - zelfs als de wielen technisch niet door een as zijn verbonden.
Dit is allemaal iets om in gedachten te houden als je bedenkt hoeveel assen een auto heeft.
Aangezien we niet meer in de jaren dertig leven, is het niet mogelijk om gewoon naar een auto te kijken en het aantal assen te zien door de wielen te tellen - het is nu een beetje ingewikkelder en het antwoord hangt grotendeels af van wat je als een as beschouwt zijn.
Als we het hebben over één massieve steekas, moderne auto's, of het nu voorwielaandrijving of achterwielaandrijving is, hebben technisch gezien geen assen. In plaats daarvan hebben ze een "gesplitste aandrijfas", in wezen een soort "as" voor elk wiel.
Dit betekent dat, afhankelijk van welke definitie van 'as' je gebruikt, we kunnen zeggen dat moderne auto's vier assen hebben of helemaal geen assen.
Bij vrachtwagens is het iets ingewikkelder.
Omdat vrachtwagens grotere voertuigen zijn die ook veel meer draagvermogen nodig hebben dan straatauto's, is het oude ontwerp met vaste assen behouden. Dit komt omdat het veel meer gewicht kan dragen dan de configuraties die te vinden zijn op moderne wegauto's.
Over het algemeen hebben moderne middelzware vrachtwagens nog net als vroeger een stevige vooras. Aan de achterkant hebben ze vaak wielen die op dezelfde manier zijn gemonteerd als de wielen van een auto.
Dit betekent dat je, afhankelijk van je definitie, kunt zeggen dat ze één as hebben (de ene echte as aan de voorkant) of drie (als je de twee aan de achterkant meetelt).
Een ander onderscheid om op te merken is tussen aangedreven assen en dode assen. Aandrijfassen zijn assen die op de motor zijn aangesloten om het voertuig aan te drijven.
Dode assen zijn echter een soort "vrij zwevende" niet-aangedreven as. Dit zijn extra assen die soms worden ingebouwd in vrachtwagens die zijn gemaakt om zwaardere ladingen te vervoeren om het gewichtsdragende vermogen van het voertuig te vergroten.
Dode assen kunnen als echte assen worden beschouwd, omdat het massieve assen zijn die beide wielen van een paar met elkaar verbinden.
Zoals we hebben gezien, zijn er veel mogelijke antwoorden op deze vraag, en het hangt grotendeels af van uw definitie van as. Als je het hebt over een oude as met enkele as, dan is het simpele antwoord dat moderne auto's geen assen meer hebben, hoewel sommige vrachtwagens ze nog wel hebben.
