Wanneer u schakelt in uw [url='1037']handgeschakelde[/url]-auto, beweegt u een stang die een vork beweegt die de versnelling inschakelt. Afhankelijk van naar welke versnelling je schakelt, doet een andere vork het werk. De vork beweegt de halsband naar de gewenste versnelling en de tanden van de hond op de halsband passen in de gaten op de versnelling om deze vast te zetten. Je schakelt de achteruitversnelling in via een apart, klein tussentandwiel. De achteruitversnelling draait altijd in de tegenovergestelde richting van de andere (vooruit)versnellingen.
In de afgelopen jaren was [url='577344']dubbele koppeling[/url] gebruikelijk om een versnelling uit te schakelen, de kraag en de volgende versnelling dezelfde snelheid te laten bereiken en vervolgens de nieuwe versnelling in te schakelen. Om te schakelen met dubbele koppeling, trapte u het koppelingspedaal in om de motor uit de transmissie te halen. Toen bewoog de kraag in neutraal. Je liet de koppeling los en liet de motor toeren om het op het juiste toerental voor de volgende versnelling te krijgen, zodat de kraag en de volgende versnelling met dezelfde snelheid draaiden zodat de klauwtanden de versnelling konden inschakelen. Toen de motor het juiste toerental bereikte, trapte je de koppeling opnieuw in om de kraag op zijn plaats te vergrendelen in de volgende versnelling.
Moderne auto's gebruiken synchronisatoren om dubbele koppeling te voorkomen. Een synchronisator, of "synchro", laat de halsband en versnelling hun snelheden synchroniseren terwijl ze al in contact zijn, maar voordat de tanden van de hond ingrijpen. De synchro van elke fabrikant is iets anders dan die van de andere, maar het basisidee is hetzelfde. Een kegel op één versnelling past bijvoorbeeld in een kegelvormige verdieping op de kraag. Het tandwiel en de kraag synchroniseren hun snelheden dankzij de wrijving tussen de kegel en de kraag. Dan beweegt het buitenste deel van de halsband uit de weg, zodat de versnelling kan worden ingeschakeld door de hondentanden.
