Onze "Gateway Drugs" voor voertuigen zonder bestuurder

Tegenwoordig zien we non-stop artikelen over de bereidheid van de samenleving om in een voertuig zonder bestuurder te rijden. Bedrijven en academische instellingen hebben wereldwijd talloze onderzoeken uitgevoerd die een scala aan waarschijnlijkheden en omstandigheden aantonen die mensen in staat zouden stellen deze nieuwe technologie te accepteren. Tijdens mijn toespraken en panels over voertuigen zonder bestuurder, vraag ik het publiek vaak of ze bereid zijn om in een voertuig zonder bestuurder te rijden en de reacties zijn zeer uiteenlopend. Het hangt grotendeels af van de leeftijd van het publiek, hun locatie en hun bekendheid met de technologie zonder bestuurder. Het is fascinerend om te zien hoe de menigte nadenkt over die beslissing:"Zou ik vandaag in een voertuig zonder bestuurder springen als het buiten zou wachten om me naar mijn volgende bestemming te brengen?"

Dan denk ik 10 jaar terug en vraag me af hoe diezelfde menigte zou hebben gereageerd op deze vraag:"Zou je bereid zijn om met een vreemde in een auto te springen om hen naar je volgende bestemming te brengen?" Ik ben er vrij zeker van dat de meeste mensen zouden hebben gedacht dat ik gek was. Uber en Lyft hebben het instappen in de auto van een vreemde 100% acceptabel gemaakt. Natuurlijk helpt de bijbehorende technologie en perceptie van aansprakelijkheid, maar ik vind het net zo verrassend dat de chauffeurs bereid zijn om vreemden in hun persoonlijke voertuigen toe te laten! Uber en Lyft, onze 'gateway-drugs' voor auto's zonder bestuurder, bewijzen hoe een nieuwe technologie die zowel betrouwbaarheid als gemak biedt, waarschijnlijk opweegt tegen 'old school'-denken over mobiliteitsnormen.

Voertuigen zonder bestuurder hebben het potentieel om nog meer betrouwbaarheid en gemak toe te voegen, naast het verhogen van de veiligheid. Om deze reden twijfel ik er niet aan dat onze samenleving de technologie zonder bestuurder van harte zal accepteren en omarmen. Ben je het ermee eens?