Zonnekleppen waren vroeger eenvoudig:een stuk vezelplaat bedekt met vinyl of stof, bevestigd aan een scharnier. Door het scharnier kon het vizier naar beneden klappen, direct frontaal zonlicht blokkerend, naar het zijraam of omhoog en uit de weg. De meeste hadden spiegels. De chique exemplaren hadden spiegels die zouden oplichten. En velen waren uitgerust met het auto-equivalent van een heuptasje - een stuk lomp vilt met sleuven, ontworpen om 8 of 9 cd's te bevatten, dat met klittenband op het vizier werd vastgemaakt.
En dat was het dan eigenlijk, en de consumenten leken redelijk tevreden. Zolang een zonneklep enkele verblindende stralen van de zon blokkeerde, had het zijn doel gediend. Een middelmatige zonneklep was te verkiezen boven helemaal geen. Er was altijd ruimte voor verbetering, maar er was ook een grens die niet overschreden kon worden -- genoeg zon tegenhoudend om duidelijk te zien, terwijl genoeg van de voorruit vrij bleef zodat een bestuurder de weg kon zien en obstakels kon vermijden.
Maar wat auto-ontwerpers en fabrikanten van aftermarket-elektronica betreft, kan alles worden verbeterd. Ook als blijkt dat de verbeteringen niet echt nodig zijn. En zelfs als consumenten later ontdekken dat de verbeteringen misschien toch niet plausibel waren, toch.
De middenconsole kan tegenwoordig een beetje druk aanvoelen. Sinds consumenten besloten dat elke elektronische bediening een touchscreen-paneel vereist, en auto-ontwerpers aan die wensen hebben voldaan, begint de middenconsole van een auto een beetje ingewikkeld aan te voelen. We hebben gezien dat deze schermen de cockpits domineren, van luxe sedans en SUV's tot budgetcompacts. Als je een auto hebt met een van deze computersystemen in het dashboard, vraag je je misschien af wat er nog moet worden uitgedost. En als je een oudere of goedkopere auto hebt, ben je misschien op zoek naar betaalbare alternatieven.
Het is dus onvermijdelijk dat elektronica-ontwerpers een voorheen onderbenut stukje oppervlakte gaan bekijken:de zonneklep. En hey, een zonneklep kan net groot genoeg worden gemaakt om er een 7-inch LCD-monitor en een dvd-station in te proppen. Probleem opgelost!
Sommige van deze elektronische zonnekleppen van de aftermarket kunnen worden gekocht voor minder dan $ 100, en fabrikanten beweren dat ze vrij eenvoudig te installeren zijn in de meeste auto's, door simpelweg de standaard zonneklep te verwisselen (maar alleen aan de passagierszijde, alstublieft!) de nieuwe op. Ze zijn verkrijgbaar in een reeks neutrale kleuren -- plastic zwart, plastic grijs en plastic beige -- om (enigszins) bij de meeste interieurs te passen, en sommige bevatten zelfs extra functies zoals USB-invoersleuven en GPS-systemen.
Zonnekleppen voor dvd-spelers lijken te zijn uitgevonden om een probleem op te lossen dat ongeveer twee decennia oud is:genieten van film en televisie in een rijdend voertuig (met een zeer beperkt budget). Maar goed, de omvang en het gewicht van het plastic blokkeren misschien wat meer zon dan het oude vizier, toch?
In het beste geval is dit een super goedkope manier om een dvd-speler in je auto te krijgen -- dat wil zeggen, als je een oudere auto en een wanhopige passagier hebt en films kijken op een iPod, smartphone of tablet geen optie is om welke reden dan ook. In het slechtste geval, nou ... het is een zonneklep en het is elektronisch, maar in termen van wat we een zonneklep nodig hebben om te doen, is het gewoon niet het soort elektronische zonneklep dat iemand echt in gedachten had.
In theorie zouden sommige van de technologieën die voor slimme ramen worden gebruikt, toepasbaar zijn. Fotochromatisch glas, dat donkerder wordt bij blootstelling aan zonlicht, lijkt een goede manier te zijn om voorruiten effectiever te maken. En het is waar dat fotochromatische technologie en andere soortgelijke slimme glasproducten al in auto's worden gebruikt. Maar autofabrikanten lijken terughoudend om iets ingewikkelders te gebruiken -- het belangrijkste doel van een voorruit is tenslotte veiligheid, en de sterkte en breukvaste eigenschappen van het glas mogen niet worden aangetast.
Een oplossing die bekend staat als apparaten met zwevende deeltjes zou echter kunnen worden aangepast voor gebruik in zonnekleppen. Apparaten met hangende deeltjes functioneren als een klep die licht doorlaat. Miljoenen van deze deeltjes drijven in een materiaal tussen twee glasplaten (of plastic, in sommige gevallen). Met een regelmodule kan de gebruiker bepalen hoeveel licht hij doorlaat. Als volledig licht gewenst is, worden de deeltjes in rijen gerangschikt zodat de zonnestralen een doorgang hebben. Om licht te blokkeren, worden de deeltjes verstrooid.
Sommige bedrijven hebben geprobeerd soortgelijke ideeën in praktijk te brengen. Een dergelijk product dat ooit in ontwikkeling was, was een helder elektronisch paneel dat uit de normale zonneklep van de auto kon komen. Naast het blokkeren van de zon op de helderste tijden van de dag, is het ook ontworpen om 's nachts te worden gebruikt om verblinding van de koplampen van omringend verkeer te verminderen. YES Invent, een ontwikkelingsbedrijf gevestigd in Israël, beweert dat hun vizier de ogen van de bestuurder controleert om erachter te komen hoeveel verblinding nodig is en dat het zich vervolgens automatisch aanpast. De prijs werd geschat op minder dan $ 300, en YES Invent hoopte dat het algemeen zou worden overgenomen door autofabrikanten ... maar het is nog niet gebeurd.
In 2007 meldden Popular Mechanics en enkele blogs dat Volkswagen aan een ander systeem werkte, een soort combinatie van de twee bovengenoemde concepten. Het gebruikte dezelfde zonlichtsensoren en oogsensoren voor de bestuurder als het ontspiegelde vizier van de YES Invent, maar de componenten waren in feite ingebed in de voorruit zelf om bescherming te bieden op de gebieden die een gewone zonneklep gewoon niet kan blokkeren. Het produceerde een donkere vlek in het glas die snel reageerde op veranderend licht en zelfs kon bewegen als de auto draaide. Het is redelijk om aan te nemen dat het systeem, als het ooit voltooid zou zijn, in de meer luxe modellen van de Volkswagen-groep zou zijn beland (zoals Audi, bijvoorbeeld), maar tot nu toe moet de elektronische matrixzonneklep (zoals het toen heette) nog gezien worden.
Voor zover ik kon zien, lijkt het erop dat auto-onderzoekers hebben besloten dat verblinding door de zon niet zo'n groot probleem meer is. Projecten in ontwikkeling lijken te zijn verlaten, en zonnekleppen lijken niet veel geavanceerder dan de laatste keer dat ik in een nieuwe auto reed. De zon is er nog steeds, dus het is moeilijk te begrijpen waarom autofabrikanten denken dat bestuurders geen bescherming tegen verblinding meer nodig hebben. Het is waarschijnlijk de moeite waard om te vermelden dat de antireflectiefuncties op tablets en e-readers nu behoorlijk indrukwekkend zijn -- we raden zeker niet aan om in het verkeer te lezen, maar het zou waarschijnlijk prettiger zijn voor de ogen.
