Als uw auto een kabelbediende koppeling heeft en u merkt dat de versnellingen moeilijk in te schakelen zijn, de pedaalactie stroef is, of er zijn tekenen dat het koppelingspedaal niet graag meer omhoog komt, dan is de kans groot dat de koppelingskabel beschadigd is .
Een kabelbediende koppeling
De meest waarschijnlijke oorzaak is dat de binnenkabel gerafeld is en de uiteinden aan de buitenkabel blijven haken. Andere mogelijke oorzaken zijn dat de kabel moet worden gesmeerd of dat deze dicht bij de uitlaat is gevallen en door de hitte is beschadigd.
Een ander mogelijk probleem met een kabelbediende koppeling is dat de pedaal nutteloos op de grond valt. Hiervoor zijn twee mogelijke redenen. De eerste is dat de kabel gewoon gebroken is, hoewel je hiervoor gewaarschuwd had moeten worden door de steeds stijver te bedienen koppeling. De enige remedie is om een nieuwe kabel te plaatsen.
De tweede mogelijke oorzaak is dat het metaal van het schot is ingestort of verroest waar de kabel doorheen gaat. De buitenste kabelmantel kan dan in de auto springen en de hele kabel beweegt nutteloos heen en weer zonder de koppeling te bedienen.
Als de koppeling stijf aanvoelt, moet u eerst de gehele koppelingskabel inspecteren. Begin waar deze is aangesloten op het koppelingspedaal onder het dashboard en volg deze totdat deze in het schot verdwijnt. Zoek naar tekenen van het rafelen van de binnenkabel. De gebroken strengen kunnen heel dicht bij de binnenkabel liggen en zijn moeilijk te onderscheiden, dus kijk heel goed. Negeer zelfs de kleinste schade niet.
Als er geen tekenen van schade aan het pedaaluiteinde zijn, zoek dan waar de kabel uit het motorschot komt en volg deze naar beneden naar het koppelingshuis. Zoek naar gebieden die gebroken zijn of naar knikken die de binnenkabel kunnen belemmeren.
Als de kabel dicht bij de uitlaatpijp loopt, controleer dan of deze niet van zijn plaats is geglipt en te dicht bij de pijp is gekomen. Door de hitte is mogelijk de plastic bekleding van de buitenkabel gesmolten en, indien aanwezig, de nylon bekleding op de binnenkabel.
Controleer ten slotte waar de kabel aan het koppelingshuis is bevestigd, opnieuw op zoek naar tekenen van rafelen van de binnenkabel.
Als de kabel intact lijkt te zijn, controleer dan of het koppelingspedaal zelf het probleem niet veroorzaakt. Het pedaal draait op een as en af en toe blokkeert de nylon of metalen bus in het draaipunt.
Gebruik een zaklamp om de scharnieras te onderzoeken, terwijl u met uw andere hand het koppelingspedaal beweegt. Het pedaal moet bewegen, maar de scharnieras niet.
Als het pedaal vastzit, geef het dan een flinke scheut kruipolie en laat het intrekken. Controleer of het pedaal nu vrij kan bewegen. Als er nog steeds geen verbetering is, moet u de koppelingskabel verwijderen en proberen deze te smeren.
Als de kabel onbeschadigd is, moet deze mogelijk gewoon worden gesmeerd. Je kunt de kabel soms in de auto smeren, maar om echt goed werk te leveren, moet je eerst de kabel verwijderen.
Waarmee je de kabel smeert hangt af van het type binnenkabel. Als de binnenkabel is gemaakt van gladde metalen draden, gebruik dan een lichte machineolie. Hang de kabel op en maak met boetseerklei een trechter rond de bovenkant. Vul de trechter met olie en laat deze een nacht in de kabel weken. Als de kabel na het oliën nog steeds stijf is, moet u een nieuwe kopen.
Als de binnenkabel een nylon bekleding heeft, moet u een siliconensmeermiddel gebruiken - gebruik nooit gewone olie, omdat deze de nylon bekleding aantast en de kabel doet kleven. Deze smeermiddelen worden geleverd in spuitbussen. Gebruik het meegeleverde verlengstuk om olie in de buitenkabel te spuiten.
Smeer de kabel indien mogelijk regelmatig als deze weer op de auto zit. Metalen binnenkabels moeten ongeveer een keer per maand worden gedaan om alles soepel te laten werken. U hebt een oliekan van het pomptype nodig om olie op het pedaaluiteinde te krijgen. Met nylon beklede kabels hebben slechts ongeveer één keer per jaar aandacht nodig omdat ze zelfsmerend zijn.
Gebruik nooit vet met een hoog smeltpunt om de blootliggende delen van een koppelingskabel te smeren. Dit zal dikker worden en verstopt raken, waardoor de koppeling erg plakkerig wordt.
Krik de auto op en ondersteun deze op assteunen. Blokkeer de wielen die op de grond zijn achtergelaten. Zoek waar de koppelingskabel past op de koppelingshendel bij het belhuis. De aansluiting kan een rubberen stofkap hebben, dus trek deze langs de kabel naar achteren.
Het meest voorkomende ontwerp van verbinding heeft het uiteinde van de binnenkabel met schroefdraad, met een stelmoer en borgmoer erop gemonteerd. De binnenkabel gaat door de koppelingshendel en de moeren passen op het uiteinde van de kabel om deze vast te zetten.
Houd de stelmoer vast met één sleutel en draai de borgmoer los met een andere. Verwijder beide moeren volledig van het uiteinde van de kabel en plaats ze op een veilige plaats, aangezien de nieuwe kabel er misschien geen heeft. Als de binnenkabel probeert te bewegen terwijl u de afstelmoer verwijdert, houdt u het metalen uiteinde van de kabel met tang vast totdat de afsteller loskomt.
De andere verbinding, die veel wordt gebruikt op Fords, heeft een nippel aan het uiteinde van de kabel die in een gleuf aan het uiteinde van de koppelingshendel past. U kunt deze mogelijk loskoppelen door de koppelingshendel met uw vingers van de nippel weg te duwen en vervolgens met een tang de nippel uit de hendel te trekken.
Maar als de kabel te strak zit, moet u de kabelspanning verminderen. Kijk langs de kabel en vind de kabelversteller. Het kan zijn op het punt waar de buitenkabel door de behuizing van de versnellingsbak gaat, of waar deze door het schot gaat (zie Mechanica 35 en 36).
Zodra de kabel voldoende is losgemaakt, trekt u de kabelnippel uit de koppelingshendel. Verwijder de rubberen hoes (indien aanwezig) en controleer deze op gaten. Vervang het indien nodig.
Als er een rubberen stofkap over de kabel-naar-hendel-verbinding is aangebracht, verwijder deze dan gemakkelijk - hij blijft aan de kabel hangen.
Als uw kabel een draaduiteinde heeft met afsteller en borgmoer aan het uiteinde, verwijdert u deze en trekt u de kabel los.
Als er alleen een nippelverbinding is, duwt u de koppelingshendel zo ver mogelijk naar voren en trekt u de kabel zijwaarts met een tang totdat de nippel door het gat in de hendel past.
Veel Fords, zoals de Fiesta, Cortina Mk5 en Escort Mk3, hebben een zelfinstellende koppelingskabel. Het pedaaluiteinde van de kabel past tussen een getand kwadrant en een pal aan de bovenkant van het pedaal. 
Om de kabel los te maken, ontkoppelt u deze eerst bij het koppelingshuis. Zoek vervolgens de kabelnippel waar deze tussen het kwadrant en de pal uitsteekt. Trek het pedaal met uw hand omhoog om de pal los te laten. Til indien nodig de pal op met een kleine schroevendraaier. Het kwadrant zal dan wegzwaaien en u kunt de kabel met een kleine tang op de nippel uit de gleuf in het midden van het kwadrant trekken. kwadrant weer naar voren en plaats de kabel in de gleuf met de nippel aan de achterkant van het kwadrant. Bedien het pedaal een paar Er kan wat bekleding in de weg zitten, dus kijk eens onder het dashboard
om te zien of er sierpanelen zijn die de bovenkant van de pedalen bedekken. Het kan zijn dat u een paar zelftappende schroeven moet losdraaien om de bekleding los te maken, of het kan worden vastgeklikt onder metalen lipjes die u naar beneden buigt.
Zoek met uw toegang vrij waar de kabel op de bovenkant van het pedaal past. Als deze niet zichtbaar is, drukt u op het pedaal zodat de bovenkant in zicht komt. De kabel zal op verschillende manieren worden vastgehouden. De eenvoudigste heeft een nippel of haak aanhet uiteinde dat in een gleuf in de kabel past. Je gebruikt gewoon een tang om de kabel uit de gleuf te trekken.
Bij andere auto's heeft de kabel een oogje dat op een pen op het pedaal past of die door een trekhaakpen aan het pedaal wordt vastgehouden. Op Fords zit de pin gewoon in een uitsparing in de bovenkant van het pedaal, zodat deze wordt vastgehouden door de spanning van de kabel. De pin wordt er gewoon uit getild.
Andere ontwerpen gebruiken een veerklem of borgveer die in een uitsparing in het uiteinde van de pen past. Hef het los met een schroevendraaier.
De andere gebruikelijke opstelling heeft een trekhaak of vork die aan het uiteinde van de kabel is bevestigd en met een trekhaakpen aan het koppelingspedaal is bevestigd. De pen kan stevig in de verbinding zitten, in dat geval duwt u hem naar buiten met een schroevendraaier. Als alternatief kan hij op zijn plaats worden gehouden door een splitpen - verwijder de splitpen en duw de gaffelpen eruit.
Nu de binnenkabel aan beide uiteinden vrij is, moet de buitenste worden losgekoppeld. Zoek waar de kabel door een gat in het koppelingshuis past. Trek de kabel uit het gat (het is gewoon een push-fit).
Kijk nu naar de kabelloop en zoek waar deze door eventuele geleidebeugels of clips loopt. Noteer waar ze zich bevinden om ze opnieuw te monteren en koppel ze vervolgens los.
De kabel wordt nu alleen bij het schot op zijn plaats gehouden. In veel gevallen is de verbinding gewoon een gevormd rubberen kussentje aan het uiteinde van de kabel dat in een gat in het schot past. Het hele samenstel trekt eenvoudig los. De andere gebruikelijke bevestiging heeft een metalen plaat op de kabel die met twee schroeven of bouten aan het schot wordt bevestigd. Maak deze los en trek de kabel eruit.
Sommige fabrikanten passen iets gecompliceerdere bevestigingen toe. Soms heeft de buitenkabel een taps toelopende
uiteinde dat in een gevormde plastic doorvoer in het schot past. Om dit los te maken, trekt u de kabel zo ver mogelijk uit de doorvoertule, klapt u de doorvoer in en haalt u deze uit het gat. De kabel wordt dan uitgetrokken.
Nog een ander ontwerp heeft twee nokken aan het kabeluiteinde die het op zijn plaats houden. Het gat in het schot lijkt meer op een gleuf. Om hem te verwijderen, draait u de kabel 90 graden zodat de nokken zich in het bredere deel van de sleuf bevinden en trekt u de kabel vervolgens los.
Als het schot tekenen van corrosie of metaalmoeheid vertoont, of als de kabel er al doorheen is getrokken, moet u het gebied verstevigen met een metalen plaat. U kunt misschien een kant-en-klaar kenteken voor de klus krijgen, want bij sommige auto's komt het probleem vaak voor - vraag het uw fabrikant.
Zelfs als een plaat niet beschikbaar is, is de kans groot dat uw dealer instructies en afmetingen heeft om er een te maken. Je kunt het dan ofwel zelf maken uit een geschikt stuk schroot; of laat een garage het werk doen.
Bied de plaat aan tot aan de motorzijde van het schot. Boor gaten en zet ze vast met zelftappende schroeven of bouten.
Voordat u de kabel monteert, moet u deze grondig smeren met het juiste type smeermiddel (zie zijlijn vorig blad). Smeer het werkgebied van de koppelingshendel in met vet met een hoog smeltpunt om een soepele werking te garanderen.
Sluit de kabel weer aan, te beginnen bij het schot. Wanneer u de kabel leidt, zorg er dan voor dat deze door alle geleidebeugels en clips past en ver verwijderd is van de uitlaatpijp. Steek de buitenkabel door het gat in het koppelingshuis en sluit vervolgens de binnenkabel weer aan bij het pedaal en bij de koppelingshendel. Vergeet niet de rubberen beschermring terug te plaatsen, indien nodig.
